آرزو کریمی زند کارگردان نمایش «جهان با من است»، که در هجدهمین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان به نمایش درمیآید، در گفتوگویی به تشریح موضوع این اثر پرداخته است. وی تأکید کرد که این نمایش به بررسی حفظ منابع و وضعیت آینده آنها میپردازد. در این نمایش، یک قلم بهعنوان یک شیء سفر کرده از آینده، به نقاط مختلف جهان و در زمانهای مختلف میرود. داستان نمایش شامل سه اپیزود است، که اپیزود نخست به انسانهای اولیه مربوط میشود. در این بخش گفتگوهایی میان قلم و انسانهای نخستین مطرح میشود مبنی بر اینکه اگر تولید مثل و افزایش جمعیت را بهعنوان یک آئین در نظر بگیرند، میتوانند آن را به نسلهای آینده منتقل کنند.
کریمی زند اپیزود دوم را به صلح جهانی اختصاص داده و میگوید که در این بخش قلم به سفر میپردازد و بر اهمیت حفظ منابع تأکید میکند؛ زیرا جنگها در گذشته سبب تخریب منابع زیادی شده است. او هدف اصلی این نمایش را تشویق انسانها به همبستگی و حفاظت از منابع برای آینده میداند. اپیزود سوم به آینده زمین پرداخته و نشان میدهد که چگونه رباتها جای انسانها را گرفتهاند و در این بین، یک ربات در حال قطع آخرین درخت جهان است.
کارگردان این نمایش با اشاره به اهمیت تئاتر خیابانی خاطرنشان کرد که این نوع نمایشها به مردم عادی که ممکن است به سالن تئاتر نروند، دسترسی پیدا میکند. هدف از تئاتر این است که ایدهها و پیامها را به نمایش بگذارد و حتی تلنگری به مخاطب بزند. تئاتر خیابانی به نوعی فرصت میدهد که مردم به صورت مستقیم درگیر پیامهای اجتماعی شوند.
کریمی زند در مورد سبک اجرایی این نمایش توضیح داد که تصمیم گرفته است آن را به صورت فانتزی و کمدی آغاز کند. او از عناصر سادهای مانند برگ و گونی استفاده کرده و حتی لباسی به شکل درخت طراحی کرده است تا موضوع ملموستر باشد. به گفته او، تئاتر خیابانی باید به گونهای باشد که بتوان آن را با حداقل وسایل انجام داد و دارای پیامی مؤثر باشد.
در پایان، وی ابراز خوشحالی کرد که توانسته با وجود چالشها، در این دوره از جشنواره تئاتر خیابانی مریوان شرکت کند.برگزارکنندگان جشنواره در تلاش برای ارتقاء کیفیت برگزاری این رویداد از نظر بودجه، اسکان و مراقبت از شرکتکنندگان به شدت مشغول به کار هستند. این وظیفه به رغم دشواریهای خاص خود، هر سال با انگیزه بیشتری انجام میشود تا چشمانداز بهتری نسبت به سالهای گذشته ارائه گردد. در حالی که اکثر آثار را مشاهده نکردم، اما به نظر میرسد که تلاشهای چشمگیری از سوی دستاندرکاران صورت گرفته و همه در پی ارتقاء سطح کیفی جشنواره هستند. با این حال، به نظر میرسد کیفیت آثار امسال نسبت به گذشته کاهش یافته است. در سالهای قبل، آثار خارجی قابل توجهی حضور داشتند که آداب و فرهنگ خود را معرفی میکردند و ما از آنها آموختیم. گرچه امسال به لحاظ برگزاری، پیشرفتهایی حاصل شده، اما چالشهای زیادی وجود دارد که به رغم آن، برگزاری جشنواره ادامه دارد. چشمانتظارم که این روند رو به رشد ادامه یابد.
