**گفتگو با فرشید قلیپور درباره نمایش «کارمای شقایق دیواری»**
فرشید قلیپور، کارگردان نمایش «کارمای شقایق دیواری» که در حال حاضر در تماشاخانه هیلاج به روی صحنه رفته، در گفتگویی با خبرگزاریها درباره محتوای این اثر توضیحاتی ارائه داد. وی در این گفتگو بیان کرد که داستان نمایش به زندگی فردی میپردازد که در انفرادی زندانی است و در این وضعیت دچار خیالپردازی و داستانسرایی میشود. این خیالات او در نهایت به تغییر در نگرش و نگاهش به زندگی منجر میشود و در پایان، اقدامی غیرمنتظره را سبب میشود.
قلیپور نوشتن نمایشنامه را در سال ۱۳۹۹ آغاز کرد و به موضوع نمایشهای تکپرسوناژ با مونولوگهای بلند علاقه ویژهای دارد. او به تأثیر کارهای خارجی و آثار بزرگ ایرانی در این زمینه اشاره کرد و خاطرنشان کرد که قصد داشت در این حوزه توانمندیهای خود را آزمایش کند.
این کارگردان ادامه داد که نمایشنامه پس از چندین بازنویسی از سال ۱۳۹۹ تا به حال، به شکلی بهینهسازی شده است. وی تأکید کرد که در نویسندگی سعی کرده تا با یک کاراکتر قابلیت ارتباط برقرار کند تا تماشاگر از تماشا خسته نشود. همچنین، استفاده از تضادهای دراماتیک و گرهگشاییهای کلاسیک در آثار نمایشی از دیگر نکات مهم او در این اثر بوده است.
قلیپور به فرایند تولید نمایش نیز اشاره کرد و گفت که تلاش کرده تا نمایش را به گونهای بنویسد که خود بتواند آن را بازی کند. او همچنین در جشنوارههای نمایشنامهخوانی شرکت کرد و با ارائه میزانسنهای محدود و طراحی لباس، واکنش مثبت مخاطبان را به دست آورد.
در خصوص طراحی لباس، قلیپور خاطرنشان کرد که هدف او طراحی لباسی به دور از کلیشهها بوده است. لباس این شخصیت همزمان نشاندهنده وضعیت زندانی بودن و آزادی یک فرد است. همچنین، در طراحی صحنه عناصر اضافه حذف شده تا تماشاگر بتواند فضای روایت را بهتر تجسم کند.
قلیپور درباره نقش موسیقی در این نمایش توضیح داد که موسیقی در هر صحنه علاوه بر معرفی فضای کار، باید به انتقال احساس و ادامه روایت نیز کمک کند. به گفته او، نوشتن موسیقی با این دیدگاه، چالشی ولی در عین حال مؤثر بوده است.نمایش “کارمای شقایق دیواری” از ۹ تا ۳۰ آذر در تماشاخانه هیلاج به روی صحنه میرود. فرشید قلیپور به عنوان نویسنده، کارگردان و بازیگر این اثر، در صحبتهای اخیر خود به جزییات این نمایش پرداخته است.
وی بیان کرد که تماشاگران ممکن است در ابتدا از نمایش یک مونولوگ طولانی نگران باشند. با این حال، قلیپور تأکید کرد که با وجود تکپرسوناژ بودن نمایش، یک تیم ۲۶ نفره پشت صحنه وجود دارد که همگی در خلق ایدهها و محتوای اثر مشارکت داشتهاند. این همکاری به منظور جلوگیری از دلزدگی یا خستگی تماشاگران صورت گرفته است.
در خلاصه داستان این نمایش آمده که روایت از عشق میان دو زندانی انفرادی حکایت میکند. سایر اعضای تیم تولید شامل تهیهکنندگان آرام محضری و سعید ذهنی هستند.
