به گزارش خبرنگار حوزه هنری خبرگزاری خانه هنرمندان، پس از اکران آخرین فیلم، نشستی برای نقد و بررسی این اثر با حضور رضا درستکار، منتقد سینما، و تعدادی از عوامل سازنده فیلم برگزار شد.
در این نشست، رضا درستکار اشاره کرد که تفسیر یک فیلم تحت تأثیر درک فردی ما است و ممکن است تفسیرهای مختلفی درباره آن ارائه شود. او ابراز داشت که منتقدان سینما به دنبال شناخت عمیقتری از فیلم هستند و میخواهند بدانند فیلم چه پیامی منتقل میکند. درستکار افزود: «به عنوان مثال، ممکن است از قبل انتظارات خاصی از یک فیلم داشته باشیم؛ اما مواجه شدن با صحنههای ناگهانی میتواند بر احساسات ما تأثیر بگذارد. نقد فیلم باید کمک کند تا تماشاچیان از انتظارهای نادرست خود آگاهی یابند.»
او همچنین تأکید کرد که این فیلم به دنبال زنده کردن حس نوستالژی و به یاد آوردن ارزشهای دوران جنگ است. به گفته او، فیلم در تلاش است تا یادآور روابط پاک و عشق جوانی باشد، و این در فضاسازی مکانهایی چون سینمای مخروبهای که محور داستان است، به خوبی دیده میشود.
محمدعلی باشهآهنگر، کارگردان فیلم، نیز در این نشست با اشاره به خاطرات خود از دوران جنگ، توضیح داد که سینماهای آن زمان به عنوان مکانهایی برای پر کردن روحیه مردم عمل میکرد. او گفت: «در دوران محاصره آبادان، سینماها و دیگر مکانهای اجتماعی برای حفظ روحیه مردم فعال بودند.» باشهآهنگر اضافه کرد که سینما متروپل به محلی برای تجمع و ارائه آذوقه تبدیل شده بود و تجربه اکران فیلمها در آن زمان، به دلیل محدودیتها و نظارتها، بسیار دشوار بود.
او در پایان اظهار داشت که داستان فیلم علاوه بر اینکه تراوشی از تجربیات شخصیاش است، به نوعی سند تاریخی نیز محسوب میشود و شامل واقعیتهایی از آن دوران میباشد.
این نشست با ارائه بازخوردها و تجربیات متفاوت ادامه پیدا کرد و نشاندهنده پیچیدگیهای روانشناختی دوران جنگ بر زندگی افراد بود.در نشست خبری تولید فیلم «سینما متروپل»، حسینی، تهیهکننده این اثر، از چالشها و سختیهای مواجهه با تولید این فیلم سخن گفت. او با اشاره به اهمیت این سینما برای مردم، ابراز کرد که به رغم تمام مشکلات، هدف اصلی بازگشایی این سینما بود.
حسینی ادامه داد که پیش از این پروژه، ایده ساخت یک بیوگرافی درباره شخصیت «آقای آهنگر» را مطرح کرده بود، اما آن طرح کنار گذاشته شد. او تأکید کرد که داستان فعلی چندین سال در مراحل مختلف شکل گرفت و در نهایت پروانه تولید صادر شد. اما با شروع مشکلات اجتماعی و سیاسی مربوط به «زن، زندگی، آزادی»، روند تولید پیچیدهتر شد.
تهیهکننده فیلم همچنین به معضلات فنی اشاره کرد و گفت که برای نمایش فیلمهای قدیمی مانند «پدرخوانده» و «قیصر» باید نسخههای اصلی آنها را پیدا میکردند. او یادآور شد که در یک مورد، حلقههای فیلم جابهجا شده بودند و نسخهای نادرست به آنها تحویل داده شده بود.
حسینی در ادامه با اشاره به دشواریهای بازسازی فضاها و دکورهای فیلم، تغییرات در تیتراژ و نام فیلم را به چالشهای پیشرو نسبت داد. او بیان کرد که فیلم توانست در جشنواره فجر با استقبال خوبی مواجه شود و ۱۴ رشته را نامزد جوایز کند.
اما او در کمال تعجب افزود که بعد از جشنواره، همان نهادی که پروانه ساخت و بودجه را تأمین کرده بود، اقدام به توقیف فیلم کرد. این موضوع برای او نامفهوم بود و ابراز داشت که تلاش کردند تا فیلم را به عنوان فرصتی برای گفتوگو در مورد مسائل اجتماعی معرفی کنند، اما با موانع زیادی روبرو شدند.
نوشین مسعودیان، بازیگر فیلم، نیز در این نشست به چالشهای نقشاش اشاره کرد و گفت که دو صحنه خاص در این فیلم میتوانند به شناسنامه آن تبدیل شوند. او همچنین به الگو برداری از بازیگران بزرگ و لحظههای منحصر به فرد آنها اشاره کرد و ابراز امیدواری کرد که این تجربیات در آینده به او کمک کند.در نشست اخیر، حسین باشهآهنگر به بیان تجربیات خود در زمینه بازیگری پرداخت و اشاره کرد که ذخایر ناخودآگاه او به صورت خودکار در هنگام اجرای نقشها به کار میروند. او به ویژه از آقای آهنگر به عنوان الگوی خود یاد کرد و گفت که بیان خاطرات و احساسات او، منبع الهام بخشی برای ایفای نقشها بوده است. آقای آهنگر، با بیان تجربیات زندگیاش در دوران گذشته و علاقه به سینما، به عنوان مرجع اصلی برای خلق شخصیتها به شمار میرود.
باشهآهنگر در ادامه افزود: «زمانی که بازیگری به شغل خانوادگی تبدیل میشود، کار سختتر میشود.» او به چالشهای این نوع ارتباط اشاره کرد و گفت که ممکن است این رابطه به عنوان سایهای سنگین بر دوش بازیگر باشد، اما در عین حال احترام متقابل نیز برقرار است. او همچنین به بلوغ شخصی خود پس از تجربه فیلمسازی و مواجهه با چالشها و مصیبتهای مربوط به آن اشاره کرد و این تجربه را ارزشمند دانست.
وی با ابراز نگرانی از مظلوم واقع شدن فیلمش، به مخاطبان گفت که تنها ۲۷ یا ۲۸ سانس برای نمایش فیلم در اختیار دارند و بسیاری از آنها پیش از ساعت ۳ بعدازظهر برگزار میشود. او از تماشاگران خواست که در صورت تماشای فیلم، تجربیات خود را با دیگران به اشتراک بگذارند؛ چه در صورت رضایت و چه در صورت عدم رضایت. این بازخوردها، به گفته او، کمک بزرگی در عدم وجود تبلیغات برای فیلم خواهد بود.
