به گزارش خبرآنلاین، افزایش احساسات ضد مهاجرتی در اروپا و نگرانیها در مورد شبهنظامیگری در آسیا، به ایجاد فرصتهایی برای دیپلماسی منجر شده است. روزنامه واشنگتن پست در این راستا نوشت: چهار سال بعد از روی کار آمدن دوباره طالبان در افغانستان، تنها یک کشور، یعنی روسیه، این حکومت را به رسمیت شناخته است. برخی کشورهای همسایه با وجود عدم رسمیت، به دنبال راهکارهایی برای همکاری با طالبان هستند.
سباستین گورکا، مدیر مبارزه با تروریسم کاخ سفید، اخیراً طالبان را به عنوان گروهی «نسبتاً همکاریکننده» معرفی کرد و این موضوع در محافل خبری جلب توجه کرده است. همچنین، آلمان به عنوان کشوری با بزرگترین جمعیت افغانها در اروپا، به تأیید دو مقام طالبان به عنوان نمایندگان کنسولی پرداخته است.
دولت سابق آمریکا به رهبری دونالد ترامپ نیز اخیراً اعلام کرده که در تلاش است کنترل پایگاه هوایی بگرام در افغانستان را از طالبان بازپس گیرد. این پایگاه به فاصله یک ساعت از محل ساخت سلاحهای هستهای چین قرار دارد.
واشنگتن پست اضافه کرده است که هنوز درباره پیشرفت مذاکرات با طالبان اظهارنظر دقیقی وجود ندارد، اما این نشاندهنده افزایش توجه برخی کشورها به طالبان به عنوان یک طرف مذاکره است. این کشورها هر یک به دلایل متفاوتی با طالبان در حال تعامل هستند. در اروپا، احزاب ضد مهاجرت درخواستهای بیشتری برای استرداد به افغانستان را مطرح کردهاند که مستلزم همکاری با طالبان است.
با این حال، تعاملات با طالبان به دلیل محدودیتهای شدید اجتماعی، به ویژه برای زنان، پیچیده و شکننده باقی مانده است. تحلیلگران اشاره کردهاند که دیپلماتها با اعضای کمتر رادیکال طالبان، مانند وزیر کشور و وزیر دفاع، بیشتر از دیگران در ارتباط هستند.
چین نیز در مواقعی که منافعش ایجاب کند، وارد عرصه شده است، به ویژه در راستای میانجیگری بین کابل و اسلامآباد، که به مبادله سفیران انجامید. روسیه نیز با توجه به نگرانیهای امنیتی خود، از طالبان حمایت کند. در عین حال، به نظر میرسد که این گروه بعید است موفق به کسب اکثریت در سازمان ملل و به رسمیت شناخته شدن بینالمللی شود، که این امر شامل آزادسازی داراییهای بلوکهشده و کسب کرسی در مجامع بینالمللی خواهد بود.
