**حسین قربانی – کارشناس رسانه و مدیریت شهری**
استان مازندران که به عنوان یکی از مقاصد فرهنگی، تاریخی و گردشگری شمال کشور شناخته میشود، دارای 22 شهرستان و بیش از 60 شهر است و هر ساله میلیونها گردشگر داخلی و خارجی را جذب میکند.
شهر ساری، با تاریخی غنی و بناهای بهجایمانده از دورههای پادشاهی، به عنوان یکی از شهرهای کهن این استان محسوب میشود. در طول تاریخ، ساری تغییرات و تحولات بسیاری را تجربه کرده و گاهی اوقات از جایگاه مرکزیت خود در استان و کشور فاصله گرفته است.
بناهای تاریخی همچون خانه کلبادی، عمارت رمدانیها، خانه مشیر، امامزاده عباس (ع)، امامزاده یحیی (ع) و محلات قدیمی چون قلیچ و شکرآباد، از جمله مکانهایی هستند که به دلیل بیتوجهی مسئولان، در حال حاضر در انبارها بدون استفاده باقی ماندهاند.
به گفته کارشناسان و مورخان، ساری به لحاظ تاریخی دارای آثار و کتب فراوانی است، که بسیاری از آنها به دلیل نبود فضای مناسب نگهداری، در انبارهای کتابخانهها و پاساژها خاک میخورند.
در سالهای اخیر، طرحهایی برای ساماندهی و نگهداری این آثار به ویژه در دوران برخی از شهرداران، مطرح شده بود. اما متاسفانه هیچ گونه اهتمام جدی از سوی مدیران شهری و فرهنگی برای تحقق این طرحها مشاهده نشده است.
مدیران شهری و اعضای شوراهای اسلامی باید برنامهای جامع برای حفاظت از بناهای تاریخی و تعامل با هنرمندان و اهالی فرهنگ ایجاد کنند تا نه تنها این آثار حفظ شوند بلکه همچنین موجب جذب گردشگران و درآمدزایی پایدار شوند.
