**تحلیلهای جدید درباره وفاق ملی در دولت جدید**
در روزهای اخیر، سخنان مختلفی درباره وضعیت سیاسی کشور و تأثیر آن بر وفاق ملی مطرح شده است. اظهاراتی مانند «اگر جلیلی رئیسجمهور میشد، این مشکلات پیش نمیآمد» و «وفاق شکست خورده» در میان نظرات عمومی به وضوح به چشم میخورد. این مباحث بهویژه پس از آنکه برخی از حامیان رئیسجمهور به انتقاد از تصمیمات اخیر او پرداختهاند، بیشتر شده است.
**تقی آزادارمکی، استاد دانشگاه تهران، در گفتوگویی با رسانهها اظهار کرد:** آقای پزشکیان به رغم تلاش برای ایجاد وفاق، بیشتر به وفاق حکومتی با رقبای خود پرداخته است. او تاکید کرد که در شرایط فعلی، وفاق بین نخبگان باقی مانده و به سطح اجتماعی منتقل نشده است. آزادارمکی افزود: «اگر آقای جلیلی به قدرت میرسید، جامعه ممکن بود با بحرانهای جدیتری مواجه شود.»
**این استاد جامعهشناسی در ادامه توضیحاتش گفت:** آقای پزشکیان با شعار وفاق ملی روی کار نیامده و تلاش او بیشتر بر نقد تأسیس اصولگرایی متمرکز بوده است. در واقع، وقتی انتقادات به اصولگرایی شدت گرفت، مردم به او پاسخ مثبت دادند، اما حالا مفهوم وفاق بیشتر در تغییرات درونحکومتی مشخص است.
**مسئلهای که آزادارمکی به آن اشاره کرد، این است که:** پزشکیان نه تنها نتوانسته به وفاق اجتماعی دست یابد، بلکه به نوعی در مقابل انتظارهای جامعه قرار گرفته است. او به تصمیمات و محدودیتهای خود در تأمین نیازهای اساسی، مانند آب و انرژی، انتقاد کرد و گفت که این وضعیت باعث بیاعتمادی در جامعه شده است.
بهطور کلی، تحلیلها نشان میدهد که انتظارات عمومی از رئیسجمهور همچنان فراتر از آنچه که تاکنون در عمل مشاهده شده، است و نیاز به ساماندهی مناسبتر در تصمیمگیریها و ارتباط با جامعه حس میشود.### ناکارآمدی نهادهای دولتی در جذب نخبگان
یک تحلیلگر اجتماعی به تازگی درباره وضعیت نظامهای سیاسی و اداری کشور اظهار نگرانی کرده و انتقاداتی به سازههای موجود داشته است. وی معتقد است که نهادهایی چون وزارتخانهها، به جای جذب نخبگان و استفاده از توانمندیهای آنان، در حال حاضر رویکردی ضدنخبگانه اتخاذ کردهاند. به گفته وی، این نهادها هرگز از نخبگان برای حل چالشها دعوت نکردهاند و در نتیجه، جامعه با مشکلات عدیدهای روبروست. او از نخبگان میخواهد که برای حل مشکلات پیش قدم شوند، اما تأکید میکند که هیچ بستر و فرصتی برای مشارکت آنها فراهم نشده است. این امر منجر به عدم وفاق سیاسی و اجتماعی در جامعه شده است.
### سرخوردگی عمومی از انتخابات
در ادامه این تحلیل، مسأله سرخوردگی عمومی به ویژه در میان رأیدهندگان به آقای پزشکیان و همچنین مخالفانش مورد بررسی قرار گرفته است. وی بیان کرد که وضعیت کنونی جامعه به شدت ناامیدکننده است و هیچ تصمیم مؤثری از سوی مسئولان گرفته نمیشود. این اوضاع باعث افزایش نارضایتی میان تمامی گروهها شده و به گفته او، به نظر میرسد که مردم در انتخاباتهای آینده از شرکت در روند سیاسی خودداری کنند.
### پیشبینیهای نگرانکننده برای آینده
تحلیلگر مورد نظر در پاسخ به پرسشی درباره آینده آقای پزشکیان عنوان کرد که امیدوار است او تنها برای یک دوره ریاستجمهوری داشته باشد تا مسئولان واقعی بتوانند تصمیمات لازم را اتخاذ کنند. وی همچنین اشاره کرد که ممکن است این شرایط به یک تغییر ساختاری نیاز داشته باشد و حاکمیت باید به گونهای عمل کند که وضعیت موجود را اصلاح نماید.
### خطرات ناشی از انتخابهای آینده
تحلیلگر ضمن بحث در مورد احتمال ورود آقای جلیلی به قدرت، به عواقب وخیم چنین انتخابی اشاره داشته و گفت که در صورت روی کار آمدن او، به احتمال زیاد کشور به سمت تنش و بحران میرود. وی تأکید کرد که وضعیت فعلی باید بهبود یابد و نیاز به یک تغییر جدی در مدیریت کشور احساس میشود.**رئیسی و تحولات فرهنگی کشور**
رئیسجمهور ابراهیم رئیسی به نقدهای جدی در زمینههای فرهنگی و دانشگاهی مواجه شده است. منتقدان ادعا میکنند که او باعث تضعیف نهادهای فرهنگی و دانشگاهی شده و روشنفکری را به حاشیه رانده است. برخی بر این باورند که اگر این روند ادامه مییافت، جامعه به تدریج دچار انفعال بیشتری میشد و ضرورت حکمرانی توسط افرادی با تفکرات بنیادگرا و بدون پرسشگری اصلی جلوه میکرد.
نکته قابل توجه این است که این شرایط تحت مدیریت فردی با تحصیلات پزشکی رخ داده است. این موضوع نگرانیهایی را ایجاد کرده، زیرا به اعتقاد برخی، در صورتی که فردی با سواد کمتر و تفکرات ایدئولوژیک تندتر به قدرت میرسید، وضعیت میتوانست بسیار بدتر باشد.
**خطرات ناشی از عدم تعامل جهانی**
در همین رابطه، نماینده مجلس، مسعود پزشکیان، بارها نسبت به ترس از درگیریهای داخلی صحبت کرده است. به نظر میرسد او استراتژی “وفاق ملی” را به همین دلیل انتخاب کرده است، اما منتقدان او را به اشتباه متهم کردهاند که تمام مشکلات کشور را به اختلافات داخلی نسبت میدهد.
انتقادات به این باور پزشکیان اشاره دارد که واقعیتهای بزرگتری در بیرون از مرزها وجود دارد. بسیاری بر این باورند که بحران اصلی عدم برقراری روابط مؤثر با جامعه جهانی است. به گفته این منتقدان، ما اکنون تحت تحریمهای جهانی قرار داریم و به نوعی از جامعه جهانی دور شدهایم. این در حالی است که کشورهای دیگر، علیرغم اختلافات سیاسی خود، همواره در صدد حفظ منافع ملی هستند.
منتقدان نسبت به عدم اقدام جدی از سوی آقای پزشکیان برای بهبود وضعیت کشور ابراز نگرانی کرده و از عدم توانایی او و وزیر خارجهاش در برقراری گفتوگوهای مؤثر با دیگر کشورها گلایه دارند.
