به گزارش خبرآنلاین، مصرف مکملها نمیتواند از ابتلا به بیماریها جلوگیری کند، اما در مواردی که بدن دچار کمبود مواد مغذی است، میتوانند به عملکرد مؤثر سیستم ایمنی کمک کنند.
ایسنا اعلام کرد: ویتامین C که محلول در آب است، توسط بدن تولید نمیشود و لذا باید از طریق غذا یا مکملها تأمین شود. این ویتامین خواص آنتیاکسیدانی دارد و در فرآیندهایی مانند ترمیم زخم، تولید کلاژن و جذب آهن نقش دارد. مردان به طور روزانه به ۷۵ تا ۹۰ میلیگرم و زنان به ۶۵ تا ۷۵ میلیگرم ویتامین C نیاز دارند. در حالی که بیشتر افراد این نیاز را از غذا دریافت میکنند، برخی افراد مانند سیگاریها و بیماران مبتلا به سرطان ممکن است دچار کمبود شوند.
زینک نیز یک ماده معدنی ضروری است که در تمام سلولهای بدن یافت میشود و برای عملکرد سیستم ایمنی، ترمیم زخمها، حس چشایی و بویایی و تولید DNA لازم است. این ماده نیز باید از منابع غذایی یا مکملها تأمین شود و زنان به ۸ تا ۱۲ میلیگرم و مردان به ۱۱ میلیگرم زینک در روز نیاز دارند.
تحقیقات نشان دادهاند که ویتامین C میتواند به بهبود پاسخ ایمنی از طریق افزایش طول عمر سلولهای T کمک کند، در حالی که زینک برای عملکرد این سلولها و دیگر سلولهای ایمنی ضروری است. با این حال، پزشکان هشدار میدهند که نمیتوان به راحتی میزان تاثیر هر یک را سنجید و کمبود هیچکدام مطلوب نیست. افرادی که از طریق رژیم غذایی کافی این مواد را دریافت کنند، نیازی به مکمل ندارند، زیرا شواهدی که نشان دهد دوزهای بالای مکملها در پیشگیری از بیماری مؤثرند، کافی نیست.
جزئیات بیشتری نشان میدهند که زینک میتواند دوران سرماخوردگی را کوتاه کند و ویتامین C ممکن است شدت آن را کاهش دهد، هرچند نتایج این تحقیقات قطعی نیستند.
به نقل از ایندیپندنت، کمبود ویتامین C نادر است اما در صورت تداوم میتواند به بیماری اسکروی منجر شود که با خستگی و التهاب لثه همراه است. از سوی دیگر، کمبود زینک نیز میتواند به کاهش حس بویایی و چشایی و کندتر شدن ترمیم زخمها منجر شود.
این مواد مغذی ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشند. ویتامین C ممکن است با داروهای استاتین و شیمیدرمانی تداخل نماید و زینک میتواند جذب برخی آنتیبیوتیکها را کاهش دهد.
منابعی از جمله فلفل دلمهای، آب پرتقال، گوشت گاو و پنیر چدار غنی از ویتامین C و زینک هستند. کارشناسان به افرادی که نگران کمبود این مواد مغذی هستند توصیه میکنند به پزشک مراجعه کنند و آزمایش خون دهند تا از میزان دقیق این مواد در بدن مطلع شوند.
