به گزارش خبرآنلاین، تحقیقات جدید علمی به بررسی شکلگیری رابطه انسان و سگ پرداخته و جنبههای تازهای از این داستان کهن را نمایان کرده است. بر خلاف باورهای گذشته که اعتقاد بر اهلی شدن طبیعی گرگها داشت، شواهد جدید حاکی از آن است که انسانهای پیشاتاریخی تولهگرگها را از لانههایشان جدا میکرده و پرورش میدادند.
این رویکرد جدید نشان میدهد که اهلیسازی سگها نتیجه تعاملات آگاهانه و طولانیمدت انسانها و اجدادشان با گرگها بوده است.
گروهی از پژوهشگران از دانشگاه گریفیت استرالیا، مؤسسه سلطنتی علوم طبیعی بلژیک، دانشگاه سیدنی و دانشگاه ملی استرالیا در یافتههای خود نشان میدهند که در اواخر دوره پلیستوسن، شکارچیان بهطور منظم تولهگرگها را از طبیعت گرفته و در کمپهای اجتماعی خود پرورش میدادند و در این فرآیند، دوستانهترین حیوانات را انتخاب میکردند.
تحقیقات باستانشناسی از غار گوایه در بلژیک و غار رازبوینیچیا در سیبری نشان میدهد که وجود جمجمههایی با ویژگیهای متفاوت از گرگهای معمول، به وجود «سگهای ابتدایی» اشاره دارد که قبل از تشکیل جوامع کشاورزی وجود داشتهاند.
این روند اهلیسازی از زمانی آغاز میشود که تولهگرگها تازه به دنیا آمده و حدود دو هفته بعد چشم باز میکنند. افراد اولیه تولهها را در محیطهای ایمن و اجتماعی خود بهطور مکرر لمس کرده و از طریق تغذیه و بازی، ترس آنها را کاهش میدادند. با تکرار این فرآیند در نسلهای مختلف، گرگهایی که رفتارهای اجتماعیتری داشتند، زاد و ولد میکردند و به تدریج به شکل و رفتار سگهای امروزی نزدیکتر میشدند.
شواهد نشان میدهد که تولهگرگهای پرورشیافته پیوند عاطفی قوی با انسانها ایجاد میکردند، که این موضوع فرآیند اهلیسازی را تسهیل کرده است. بر خلاف نظریههای قبلی، این مطالعه بر اهمیت انتخاب و مراقبت فعال انسانها تأکید دارد.
تحلیلها نشان میدهند سگهای اولیه از نظر رژیم غذایی با گرگها تفاوتهایی داشتند و در مقایسه، سگها بیشتر از گوشت گوزن شمالی و گاومیش مشکین تغذیه میکردند.
نمونههایی از جوامع بومی در استرالیا نیز نشان میدهد که این مردمان بهطور سنتی تولههای دینگو را پرورش میدادند، الگویی که میتوانست بر ژنتیک این جانوران تأثیر گذاشته و به تولید حیواناتی با خلقوخوی آرامتر منجر شود.
باستانشناسان همچنین نشانههای نزدیکی عاطفی از دورانهای قدیم را با دفن انسانها همراه با حیوانات نشان دادهاند، که نشانگر نگهداری از این حیوانات بهعنوان همراهان انسانی پیش از شروع کشاورزی است.
مجموع این شواهد مبین این نکته است که انسانهای اولیه بهطور فعال در پروسه اهلیسازی و انتخاب دوست طبیعی خود نقش داشتهاند. این مطالعه در مجله Frontiers in Psychology منتشر شده است.
