**محقق دانشگاه راتگرز، راهی برای حل معضلات زیستمحیطی در زمینه پلاستیک پیدا کرد**
به گزارش «خبردونی» و بر اساس اطلاعات منتشرشده در دیجیاتو، یووی گو، شیمیدان دانشگاه راتگرز آمریکا، به تازگی در حال پیادهروی در یک پارک، الهاماتی دریافت کرد که میتواند به یکی از معضلات اصلی زیستمحیطی پاسخ دهد. او با دیدن بطریهای پلاستیکی رهاشده در طبیعت، این سؤال برایش مطرح شد که چرا طبیعت میتواند پلیمرهایی مانند DNA و پروتئین بسازد که به سادگی تجزیه میشوند، در حالی که پلاستیکهای تولید شده توسط انسان قرنها در محیط باقی میمانند. پاسخ به این سؤال، به طراحی نوع جدیدی از پلاستیک منجر شده است که با وجود استحکام بالا، قادر به تجزیه شدن در مدت چند روز تا چند سال است.
طبق گزارش Interesting Engineering، محققان دریافتند که پلیمرهای طبیعی، دارای ساختارهای کوچکی هستند که بهطور دقیق پیوندها را در زمان مناسب قطع میکنند؛ در حالی که پلاستیکهای مصنوعی فاقد این ویژگی بودند. با الهام از این نکته، محققان موفق شدند پلاستیکهایی تولید کنند که در حین استفاده از استحکام بالایی برخوردارند، اما میتوانند به محض قرارگیری در معرض محرکهای خاص، پیوندهایشان را بشکنند.
برای توضیح بهتر این مفهوم، میتوان کاغذی را در نظر گرفت که برای پاره کردن آن باید فشار زیادی وارد کنند، اما اگر قبلاً بر روی آن خط تا انداخته شده باشد، با کمترین فشار به راحتی پاره میشود. این پلاستیکهای جدید دقیقاً به همین صورت طراحی شدهاند. دانشمندان اجزای شیمیایی این پلاستیکها را طوری ترتیب دادهاند که به آسانی بتوانند شکستگیها را در زمان لازم تجربه کنند.
این فناوری از تجزیهپذیری ساده فراتر رفته و کنترل زمان تجزیه را ممکن میسازد. با تغییر در ساختار مولکولی، دانشمندان میتوانند پلاستیکهایی تولید کنند که ظرف چند روز برای ظروف غذای بیرونبر ناپدید میشوند، در حالی که برای قطعات خودرو میتوانند سالها دوام بیاورند. فرایند تجزیه نیز میتواند به کمک عواملی مانند نور فرابنفش یا یونهای فلزی فعال یا غیرفعال شود.
نتایج آزمایشهای اولیه نشان میدهند که مایعی که پس از تجزیه این پلاستیکها باقی میماند، غیرسمی است. این ویژگی فرصتی را برای توسعه کپسولهای دارویی هوشمند و پوششهای موقتی فراهم میآورد.
