به گزارش خبرنگار مهر، فیلم سینمایی «علت مرگ: نامعلوم» به کارگردانی علی زرنگار در پانزدهمین جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران موفق به دریافت تندیس بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه و بهترین کارگردانی شد و همچنین دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اصلی و مکمل مرد را کسب کرد. در این راستا، علی رضایی، فعال رسانه، در یادداشتی به بررسی موارد مختلف این اثر پرداخته است.
این یادداشت اشاره میکند که فیلم با تصاویری از یک شب تاریک و مسیری خاکی آغاز میشود، جایی که یازده مرد و زن در خودرویی فرسوده بدون دانستن سرنوشت فردا به سمت جلو میروند. کارگردان در این اثر نخستین خود به خوبی نشان میدهد که چگونه میتوان داستان سادهای را به شکلی جذاب و پرسشبرانگیز روایت کرد. او برقراری تعلیق را نه از طریق حوادث هیجانی، بلکه با بررسی اضطراب مسافران و مرزهای اخلاقی و انسانی شکل میدهد.
در ادامه، به مرگ به عنوان موضوعی بیپاسخ اشاره میشود. در فیلم، مرگ به صورت ناگهانی و بدون هشدار ظاهر میشود، که نمادی از بیتوجهی جامعه به ارزشهای انسانی است. به گفته نویسنده، کارگردانی در این اثر به جای شعار دادن، به تماشاگر فرصت میدهد تا درک عمیقتری از موقعیتها پیدا کند، هرچند برخی شخصیتها گاه بیش از حد به تیپهای اجتماعی نزدیک میشوند.
جاده به عنوان استعارهای برای زندگی در فیلم مورد بحث قرار دارد. حرکتی که در این فضا انجام میشود، به چالشهای زندگی و تأکید بر مرگ اشاره دارد. سازنده با استفاده از مکانی محدود و روایت یکدست، جسارت خود را به نمایش گذاشته است.
فیلمبرداری این اثر با نورپردازی ملایم و سایههای سنگین، جهانی محدود و پر از استرس را نشان میدهد. بازیگران نیز در میانه این فضاسازی به دنبال پاسخ به سؤالاتی درباره وجود و مرگ هستند.
نهایتاً، «علت مرگ: نامعلوم» به عنوان فیلمی مطرح میشود که بیشتر از مرگ، روایتگر فراموشی زندگی و مسئولیتهای انسانی است. زرنگار با این فیلم نشان میدهد که تغییر و بهبود وضعیت اجتماعی نیاز به توجه و همدلی دارد و هماهنگی میان عناصر بصری و صوتی، این اثر را به یاد ماندنی کرده است.
