**نمایش «خرده انسان» در تماشاخانه ایرانشهر به روی صحنه رفت**
نمایش «خرده انسان» که نوشته و کارگردانی آن بر عهده حسین کیانی است، از ۲۶ مرداد در تماشاخانه ایرانشهر اجرا میشود. این اثر داستان اردوگاهی دور از شهر را روایت میکند که در آن یک استوار و چند سرباز وظیفه مأموریت پیدا کردهاند تا از میان انباشت زبالهها اجزای بدن یک چهره مهم کشور را کشف کرده و آن را تکمیل کنند.
این نمایش، علیرغم سادگیاش، دارای لایههای فلسفی عمیقی است که آن را به فراتر از یک کمدی ساده سوق میدهد. کیانی با انتخاب فضایی به ظاهر مضحک، به بررسی مسئولیت فردی و وجدان انسان میپردازد. اگرچه داستان در یک پادگان شکل میگیرد، اما این مکان نمایی است از جامعهای که ارزشها در آن نادیده گرفته شده و افراد در کشمکشهای روزمره گرفتارند.
**جدال وجدان در «خرده انسان»**
از ویژگیهای بارز این نمایش، جدال درونی شخصیت اصلی با وجدان خود است. این کشمکش نمایانگر مرز بین «خرده انسان» بودن و تلاش برای تبدیل شدن به «ابر انسان» نیچهای است. شخصیت استوار، که بهویژه توسط امیررضا دلاوری به زندگی آمده، در ظاهر فردی ساده و کمیک است اما بار سنگینی از مسئولیت را به دوش میکشد. او در تلاش است تا بفهمد آیا باید به دستورات مافوق عمل کند یا صدای وجدانش را بشنود. این تضاد نشاندهنده دغدغههای مستمر حسین کیانی در آثارش است؛ تقابل اخلاق فردی و الزامات اجتماعی.
بازیگران نمایش «خرده انسان»، به ویژه کاراکتر استوار، نقش مهمی در اثرگذاری این نمایش دارند. کیانی همواره به توانایی بازیگران توجه ویژهای دارد و این بار از خلاقیت بداههپردازی و طنز آنان بهره برده است. دیالوگهای ساده و در عین حال چندلایه تماشاگر را ترغیب میکند تا هم بخندد و هم فکر کند.
**نقد اجتماعی از طریق کمدی**
کیانی با استفاده از دانش خود از کمدی، به نقد جامعه معاصر خود پرداخته و به کمک لایههای کنایی این ژانر، مسائل پنهانی را طرح میکند که در دیگر ژانرها امکان بیان ندارد. طراحی صحنه نیز یکی از نقاط قوت نمایش است. انباشت زبالهها به وسیله ویدئو پروجکشن، نه تنها محیط بصری جدیدی خلق کرده، بلکه نمایانگر جامعهای است که ارزشهای انسانی در آن به حاشیه رفته است.
**تغییر در شیوههای اجرایی**
یکی از جنبههای منحصربهفرد «خرده انسان» فاصله نسبی آن از شیوههای سنتی نمایش ایرانی است. با اینکه برخی ویژگیهای نمایش سنتی، مانند تیپهای اغراقشده، در اثر موجود است، کیانی بیشتر بر محتوای نمایش تأکید کرده تا فرمهای آشنا. این تغییر میتواند نشانهای از مرحله جدیدی در هنر او باشد که در آن دغدغههای فلسفی و اخلاقی مهمتر از جلوههای فرمی شدهاند.
در پایان، «خرده انسان» به پرسش کلیدی اشاره میکند: آیا انسان امروزی با تمام دانش و تجربیات تاریخیاش توانسته از مرز خرده بودن عبور کند و به «ابر انسان» تبدیل شود؟ یا همچنان در میان ترسها و منافع شخصی گرفتار است؟**«خرده انسان»؛ نقدی بر ریتم و زمان در تئاتر حسین کیانی**
تئاتر «خرده انسان» اثر حسین کیانی، با وجود جذابیتهایش، در برخی لحظات با مشکلاتی در ریتم مواجه است. در بخشی از نمایش، سرعت روایت کند شده و صحنههایی به نظر میرسند که بیش از حد طولانی هستند. به اعتقاد برخی کارشناسان، زمان نمایش میتوانست به گونهای تنظیم شود که به جمعبندی سریعتری منتهی شود. همچنین، وجود خرده پیرنگها در برخی از قسمتها میتواند توجه تماشاگران را به هم بزند و درک آنها از روایت را مختل کند.
با این حال، «خرده انسان» به عنوان یک اثر کمدی، بازتابی واقعی از وضعیت انسان معاصر را به نمایش میگذارد. هسته مرکزی داستان اگرچه با خنده آغاز میشود، اما در پایان با سوالات عمیق و اندیشناک تماشاگران را مواجه میکند. واقعیتمحوری شخصیتها و موقعیتها، یکی از نکات قوت این نمایش است، چرا که در تئاتر امروزی، مخاطب معمولاً با کاراکترهای غیرقابل لمس مواجه میشود.
این اثر که از ۲۶ مردادماه در سالن ناظرزاده تماشاخانه ایرانشهر اجرا میشود، تا ۴ مهر ادامه خواهد داشت. گروه بازیگران این نمایش شامل امیررضا دلاوری، احسان صاحبالزمانی، صدرا سبحانیان، محمد حقشناس، مریم ندایی، مهدی حسینی، حمید حسینی و شادی ضیایی است. «خرده انسان» به عنوان یک نقطه عطف در کارنامه حسین کیانی، نوید تغییراتی در سبک آثار آینده وی را میدهد.
