**مراسم «سینما، شبهای روایت» در موزه سینما برگزار شد**
به گزارش خبردونی، سومین شب از مراسم «سینما، شبهای روایت» شامگاه چهارشنبه دوم مهرماه در موزه سینمای تهران با حضور جمعی از سینماگران و مسئولان برگزار گردید. این برنامه که پیش از این به نمایش فیلمهای «لیلی با من است» و «بوی پیراهن یوسف» اختصاص داشت، امشب به فیلم سینمایی «هیوا» اثر زندهیاد رسول ملاقلیپور اختصاص داشت. در این مراسم از سه چهره برجسته سینمای دفاع مقدس، جمال شورجه، خانواده رسول ملاقلیپور و فرهاد قائمیان با اهدا نشان ویژه تجلیل شد. مراسم با اجرای مژده لواسانی و حضور شخصیتهای مطرحی از جمله محمدعلی باشهآهنگر، امیرحسین شفیعی و جلال غفاری برگزار شد.
فاطمه محمدی، مدیر موزه سینما، در ابتدای مراسم بر اهمیت نقش رسول ملاقلیپور در سینمای دفاع مقدس تأکید کرده و خواستار توجه بیشتر به روایتهای وی شد.
جلال غفاری، دبیر نوزدهمین جشنواره فیلم مقاومت، در ادامه با اشاره به خاطرهای از شهید حسین سلامی اظهار داشت: شرط ادامه مسیر سینمای مقاومت، استمرار آن است. به باور وی، این سینما نیازمند برگزاری بیشتر همایشها و محفلها برای تأکید بر اهمیت آن است. او همچنین ذکر کرد که تمامی جوایز جشنواره مقاومت با توافق بر ملاقلیپور نامگذاری شده است و سینمای دفاع مقدس جدای از هویت ملی قرار دارد.
محمدعلی باشهآهنگر نیز در سخنانی به سختیهای ساخت فیلمهای تاریخی پس از جنگ اشاره و خاطرنشان ساخت که سینماگران باید از تقلید بپرهیزند. او به تجربیات خود در ساخت فیلم «سرو زیر آب» اشاره کرد و گفت که در تاریخ جنگ، همکاری و همدلی بین اقوام مختلف وجود داشته است.
در بخش پایانی، جمال شورجه، در تکریم خود از برگزارکنندگان، تصریح کرد که سینمای دفاع مقدس هرگز فراموش نخواهد شد و ادامهدهندگان این راه با افتخار در خدمت به وطن هستند. او همچنین به همکاریهای اولیه خود با ملاقلیپور اشاره کرد و یادآور گردید که نقطه عطف هنریاش به او مربوط میشود.
بهطور کلی، این مراسم فرصتی برای تجلیل از داستانها و چهرههای مؤثر در عرصه سینمای دفاع مقدس بود و بر لزوم ادامه و گسترش این روایتها تأکید شد.در مراسمی به مناسبت بزرگداشت رسول ملاقلیپور، فرهاد قائمیان، بازیگر شناختهشده سینما، تجلیل و به او تندیس رسول اهدا شد. قائمیان در این برنامه از تجربههای همکاریاش با ملاقلیپور قدردانی کرده و گفت: “فقط یک کار با آقا رسول انجام دادم و آن روزها از بهترین دوران زندگیام بود. نقطه عطف هنری من به واسطه ملاقلیپور شکل گرفت و همواره او را مدیون هستم. ما انسانی بزرگ را از دست دادیم و حسرتش همیشه در دل ما باقی خواهد ماند.” وی به یادآوری فیلم “قارچ سمی” و تاریکی آن شب در جشنواره فجر پرداخت و افزود: “نور ملاقلیپور همیشه در یادها باقی میماند. چرا دیگر آثار سینما و تئاتر دفاع مقدس نداریم؟ اگر ما اینجا هستیم، به خاطر شهداست و قرار است که تاریخ را از طریق فیلمهای آینده منتقل کنیم.”
قائمیان در ادامه دلنوشتهای از زندهیاد ملاقلیپور را خواند و نشان دریافت شده را با افتخار بر چشمانش گذاشت.
همچنین در این مراسم از همسر و دختر مرحوم ملاقلیپور تقدیر شد. دختر ملاقلیپور با اشاره به دشواریهای دوران کودکیاش به دلیل توقیف فیلمهای پدرش، اظهار کرد: “پدرم سختیهای زیادی را متحمل شد و امیدوارم این نشان در زمان حیاتش به او اعطا میشد. پدرم در 51 سالگی سکته کرد و حالا علی ملاقلیپور، فرزند او، پنج سال است که نمیتواند کار کند. او هنری مذهبی و معتقد را به ارث برده و نمیدانم چرا همیشه بعد از مرگ افراد به یادشان میافتند.”
در بخش پایانی مراسم، امیرحسین شریفی، تهیهکننده با سابقه سینما، به تأثیرات جمال شورجه در کارهایش اشاره کرد و از اهمیت فیلمهای “هور در آتش” و “اشک سرما” سخن گفت. او با ابراز تأسف از عدم بازسازی این آثار، خاطرنشان ساخت که این فیلمها باید در تاریخ سینما حفظ شوند و کار با شورجه همواره برایش افتخارآفرین بوده است.
