به گزارش خبرگزاریها، روابط عمومی خانه هنرمندان ایران اعلام کرد که در صدوسیزدهمین برنامه از سلسله نشستهای مستند روز یکشنبه، فیلم مستند «نوزده-نَوَد و نُه» به کارگردانی لیلا رستمیشکوه در تاریخ ۲۷ مهر ۱۴۰۴ به نمایش درآمد. بعد از نمایش این مستند، نشستی برای نقد و بررسی آن با حضور محمد احسان مفیدیکیا، منتقد و مستندساز، برگزار شد. این برنامه به اجرای سام سلیمانی اختصاص داشت.
این مستند به بررسی مدیریت بحران کرونا در ایران و وقایع این دوران در بازه سه ساله میپردازد.
لیلا رستمیشکوه در آغاز نشست به فرآیند تولید این مستند اشاره کرد و گفت: «پاندمی کرونا در کشورهای مختلف به شکلهای گوناگون بروز پیدا کرد، اما در ایران، هر قدم به جلو، به بحرانهای جدیدی منجر میشود. ما در اطلاعرسانی دچار تاخیر شدیم و اقدامات پیشگیرانه در چرخهای تکراری گرفتار شد، که این موضوع بحران را به ابربحران تبدیل کرد. به همین دلیل، من ساخت مستند را همزمان با وقوع بحران آغاز کردم.»
محمد احسان مفیدیکیا نیز در ادامه به تفکیک بحرانها در مستندسازی پرداخت و عنوان کرد که بحرانها به دو دسته طبیعی و انسانساخت تقسیم میشوند. او از مدیریت بحران به عنوان چرخهای مداوم یاد کرد و افزود: «این مستند در مرحله ارزیابی وضعیت قرار دارد، هدف آن بررسی بحران برای برنامهریزی بهتر در مواجهه با چالشهای آینده است.»
او همچنین به اهمیت انتخاب مستندساز در این اثر تاکید کرد و گفت که رویکرد مشخص آن را ارزشمندتر میسازد. مفیدیکیا به مستند دیگری به نام «بین مرگ و زندگی» نیز اشاره کرد که روایتگر تجربیات شخصی از ابتلا به کرونا است و توصیه کرد.
سام سلیمانی، میزبان نشست، به ایدئولوژیهای متفاوت در سیاستگذاری مستند اشاره کرد و گفت که شیوه تدوین به گونهای است که تضاد دیدگاهها را به شکلی شدید منتقل نمیکند.
لیلا رستمیشکوه در پایان به مبحث تدوین پرداخت و گفت که در ابتدا رویکردی جانبدارانه داشت، اما به اهمیت تعادل و صداقت در مستندسازی پی برده و در تلاش است که همه دیدگاهها شنیده شوند.
