به گزارش خبرآنلاین، روزنامه جوان به بررسی برخی پرسشهای مهم در عرصه هنر و رسانه پرداخته است که به مجید واشقانی، چهره شناخته شده حوزه رسانه، اختصاص دارد.
پرسش اول این است که چه دلیلی، انتخاب فردی با سوابق خشونتآمیز را بهعنوان میهمان یک گفتوگو توجیه میکند؟ در شرایطی که نوجوانان و جوانان اصلیترین مخاطبان رسانهها هستند، انتخاب چنین فردی چه تأثیری بر آنها دارد و آیا این تصمیم با مسئولیت اجتماعی رسانهها همخوانی دارد؟
دومین پرسش به هدف برنامه مربوط میشود. اگر هدف از این مصاحبه بررسی آسیبهای اجتماعی است، چرا گفتوگو به شکل علمی و تحلیلی برگزار نشده و بیشتر حالت نمایشی و جنجالی داشته است؟
سومین مورد به خطر تبدیل شدن چهرههای پرحاشیه به «ستارههای گفتوگویی» و تأثیر آن بر نوجوانان میپردازد. آیا این مسأله که برجستهسازی بزهکاران میتواند رفتارهای تقلیدی در جوانان ایجاد کند، در این مصاحبه مورد توجه قرار گرفته است؟
آخرین پرسش درباره عدم حضور کارشناسان در این گفتوگوست. فقدان دیدگاههای تخصصی میتواند گفتوگو را از تحلیلهای اجتماعی به نمایشی خالی از محتوا بدل کند. در شرایطی که خشونتهای شهری میتواند آسیبهای جدی اجتماعی را بهدنبال داشته باشد، رسانهها باید به حساسیت نقش خود واقف باشند.
در این راستا، مصاحبههای مرتبط با موضوعات آسیبهای اجتماعی باید با رویکردهای اصلاحمحور و بازدارنده همراه باشند، نه آنکه تنها به جذابیتهای سطحی بسنده کنند. آنچه امروز جامعه به آن نیاز دارد، قهرمانسازی از طریق تلاش و مسئولیتپذیری است و نه از مسیر حاشیه و شهرت ناگهانی.
در پایان، انتظار میرود که رسانهها، بهویژه مجید واشقانی، پیش از هر گفتوگو از خود بپرسند که آیا محتوا به ساخت آیندهای ایمنتر برای جامعه کمک میکند یا صرفاً به جذب مخاطب بیشتر منجر خواهد شد. پاسخ به این پرسش میتواند مرز بین مسئولیت رسانهای و هیجانآفرینی موقتی را مشخص کند.
