در پی جنگ اخیر و اقدامات خصمانه رژیم صهیونیستی، حمله به ساختمان شیشهای صداوسیما به عنوان یکی از نمادینترین وقایع شناخته شده است. در این میان، شجاعت عوامل حاضر در استودیو، به ویژه خانم «سحر امامی»، به عنوان مصداقی از یک کنش قهرمانانه به تصویر کشیده شده است. این بانوی ایرانی با حجاب فاطمی و توانایی زبانی خود، تصویرگر اسطورهها و افتخارات ملی به شکلی جهانی بود و بسیاری از ایرانیان به او و رفتار قهرمانانهاش افتخار میکنند.
با این حال، پس از آن واقعه، متاسفانه از سوی سازمان مربوطه برخی کمسلیقگیها witnessed شد، نظیر برگزاری «تور ساختمان شیشهای» برای سفیران خارجی که به جای نمایش پیروزی، ضعفها را به نمایش گذاشتند. واکنشها و اقداماتی از جمله پیامهای تقدیر رهبر انقلاب و دیگر رهبران مقاومت جهانی، در ابتدا بسیار مثبت و تاثیرگذار بود.
اما این داستان هنوز به پایان نرسیده است. دعوت فدراسیون کاراته از خانم امامی و اعطای کمربند مشکی افتخاری، نشان دهنده یک واقعیت نگرانکننده است؛ تمایل به تضعیف و انحراف روایت قهرمانان، که ممکن است به شرایط اداری و روابط قدرت بازگردد.
اخیراً نیز خبر ساخت فیلمی سینمایی درباره خانم امامی به گوش میرسد که این موضوع نگرانیها را افزایش داده است. با توجه به اینکه هنوز شعلۀ حوادث در ساختمان شیشهای خاموش نشده، سوالاتی درباره کیفیت فیلمنامه و توانایی آن در به تصویر کشیدن یک قهرمان شکل گرفته است. تحقق پاسخ مثبت به این سوالات، نیازمند خوشبینی نسبت به سازوکارهای تولیدی است که در گذشته مثالهای ناموفقی را رقم زدهاند.
