به گزارش خبرگزاری خبردونی، یادداشتی درباره استاد ناصر مسعودی، هنرمند برجسته و محبوب گیلانی، در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۴۰۳ توسط منتقد موسیقی، میرعلیرضا میرعلینقی، در روزنامه هممیهن منتشر شد.
در این یادداشت، میرعلینقی به بیان ویژگیهای ناصر مسعودی پرداخته و او را نمادی از موسیقی گیلان و فرهنگ ملی معرفی کرده است. او ناصر مسعودی را شخصیتی فهیم، مردمی و با صدایی ماندگار دانسته که آثارش بارقههای زندگی و شادابی را برای مخاطبانش به ارمغان میآورد. به گفته وی، موسیقی به خوبی روح زندگی عصرهای مختلف را به تصویر میکشد و نقش عناصر مختلف در خلق یک ترانه ماندگار را برشمرد.
این منتقد همچنین با اشاره به اهمیت خوانندگان در معرفی فرهنگ و شهرهای خود، به نمونههایی مانند امکلثوم و عبدالحلیم حافظ از قاهره و فرانک سیناترا از نیویورک اشاره کرده و ناصر مسعودی را به عنوان نماد موسیقی گیلان معرفی کرده است. او با اشاره به وضعیت سلامت مسعودی در آستانه ورود به ۹۰ سالگی، بر نکات مثبت زندگی و کارنامه هنری او تأکید کرد.
ناصر مسعودی از جوانی با روشی سنتی به دنیای موسیقی پا گذاشت و تجربیاتش در زمینههای مختلف موسیقی در محافل هنری شناخته شده است. او نه تنها با خوانندگان معتبر همکاری کرده، بلکه آثارش در دو سبک موسیقی گیلکی و دستگاهی تنوع خاصی دارد. در نهایت، این یادداشت به تجلیل از مسعودی و مردمداری او در گردونه موسیقی پرداخته و ابراز امیدواری میکند که او همچنان در این حوزه تأثیرگذار باشد.ناصر مسعودی، یکی از خوانندگان شناختهشده و محبوب ایران، به تازگی در ۶ آذرماه ۱۴۰۲، پس از مدتی بیماری و به دلیل کهولت سن، در بیمارستان آریای رشت درگذشت. آثار او، از جمله اثر معروف «آلا تیتی» که با تنظیم ارکسترال حنانه اجرا شده، از جمله کارهایی است که استاد نواب صفا به آن اشاره کرده و گفته است که «به راستی آتش به جان میزند».
صدای مسعودی به عنوان نماد گیلان و نمایندهای از تاریخ و فرهنگ این منطقه تلقی میشود. صدای جلال تاج برای اصفهان، اقبال آذر برای تبریز و حسن زیرک برای سنندج، هر یک از این صداها نمایندهای از سرزمین خود هستند.
ناصر مسعودی در دهه ۱۳۳۰ همکاریهای خود را با رادیو گیلان و هنرمندان آن آغاز کرد، جایی که مرکز رشت مهدی آهنگسازان، نوازندگان و ترانهسازان برجستهای بود. آثار او به ویژه بین سالهای ۱۳۳۹ تا ۱۳۴۹، ویژگیهای هنری و احساسی خاصی داشت که در سالهای بعدی تکرار نشد.
در میان همکاران او، نقش شادروان علی اکبرپور و غلامرضا امانی بهعنوان موسیقیدانان برجسته و فعال قابل اشاره است. این دو شخصیت به شهرت و اعتبار ناصر مسعودی کمک شایانی کردهاند و سهم آنها در هنر موسیقی گیلان غیرقابل انکار است.
مسعودی همواره نماد حال و هوای گیلان و رشت بوده و با صدای گرم و صمیمی خود، حال و هوای مردم را تحت تأثیر قرار داده است. آثار او همچنان یادآور طراوت و زیباییهای این سرزمین میباشد و مردم به خاطر یادآوری خاطرات شیرین با صدای او، سپاسگزاری میکنند.
