به گزارش خبردونی، اثر جدیدی از دوئت «تآی» در سال ۱۳۹۸ در یک نشست زنده اجرا و ضبط شده است و حالا برای علاقهمندان به موسیقی معاصر ایرانی در دسترس قرار گرفته است.
در دفترچه آلبوم «تهران–برلین» به نکات جالبی درباره این اثر اشاره شده است. در این متن به توجه ویژه مشایخی به مسائل موسیقی ایران اشاره شده و گفته میشود که رویکرد او در این زمینه با افکار سنتی اساتید موسیقی ایرانی اختلاف دارد. در حالی که بسیاری از استادان بر حفظ اصالت موسیقی کلاسیک تاکید دارند، مشایخی بر تلاش برای «انبساط» و «تکامل» موسیقی ایران تمرکز دارد و اصرار بر عدم تغییر را به عنوان یک «خواب غفلت بیپایان» تعبیر میکند.
علاقه مشایخی به آهنگسازی در محدوده کوکهای تعدیلنشده، منجر به تشکیل «آنسامبل متاایکس» نیز شده است. این آنسامبل کوچک، بسته به نیاز هر قطعه، از نوازندگان متغیری تشکیل میشود. در انتخاب نام قطعات، مشایخی به نامگذاریهایی با الهام از دانشجویان و نوازندگان خود دست زده و آثاری کاملاً ایرانی آفریده است. ساختار قطعات از موتیوها یا تمهایی تشکیل شده که بستری برای بداههنوازی نوازندگان فراهم میکند و این عبارات طبق نظریه «چندصدایی» او تنظیم شدهاند.
دوئت «تآی» در سال ۱۳۸۹ و در دوران دانشجویی امیرحسین رئوفی و حمید فروزان در دانشگاه هنر تهران شکل گرفت. این دوئت از همان ابتدا با تمرکز بر دونوازی سنتور فعالیت خود را آغاز کرد و با اجراهای متعدد در مراکز موسیقی، ظرفیتهای این حوزه را به نمایش گذاشته است. شرکت در جشنوارههای معتبر داخلی و خارجی و انتشار چند اثر از اقدامات مهم این دوئت به شمار میرود.
