به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین و به نقل از خانه هنرمندان، در نخستین رویداد فصل دهم پاتوق فیلم کوتاه، پونه ظفرنیا، کارشناس روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، به ارائه توضیحاتی درباره «باشگاه مخاطبان انجمن» و منافع عضویت در آن پرداخت.
در ادامه، ویدئویی از کیانوش عیاری به مناسبت آغاز فصل دهم پاتوق فیلم کوتاه نمایش داده شد. عیاری در این پیام به یادآوری خاطراتش از ساخت فیلمهای کوتاه و انتقال تجربیات به فیلمسازان پرداخت. سپس فیلم «خاکباران» که یکی از نخستین آثار او در سینمای آزاد اهواز است، به نمایش درآمد.
پس از اکران فیلمها، سامان بیات، مجری کارشناس پاتوق، کتاب «ژانر در فیلم کوتاه» نوشته رامتین شهبازی را معرفی کرد. این کتاب که به تازگی توسط انتشارات انجمن سینمای جوانان ایران منتشر شده، به بررسی ۱۰ ژانر سینمایی میپردازد.
در ادامه، بیات به ویژگیهای سینمای کیانوش عیاری در فیلم «خاکباران» و اهمیت سینمای آزاد اشاره کرد و از فیلمخانه ملی ایران برای حفظ نسخه باکیفیت این اثر تشکر کرد. مازیار فکریارشاد، منتقد سینما، نیز درباره مرمت فیلمهای کوتاه همانند «خاکباران» گفت که این اقدام باعث حفظ و ارتقای ارزشهای هنری آنها میشود و به مشاهده کیفیتهای بالا از آثار قدیم کمک میکند.
فکریارشاد سپس به تحلیل فیلم «نگران من نباش» به کارگردانی امین خجسته پرداخت و آن را داستانی جالب درباره زنی که بعد از از دست دادن همسرش به دزدیهای کوچک روی میآورد، توصیف کرد. وی از دیالوگنویسی فیلم که به فضاهای ابزورد نزدیک بود و همچنین طراحی موقعیتهای معذبکننده برای مخاطب قدردانی کرد. متأسفانه، کارگردان این اثر در نشست نقد و بررسی حضور نداشت.
آنگاه نوبت به فیلم «کانتور» به کارگردانی محمدرضا مقیمنژاد رسید. او با اشاره به ایده مرکزی اثر که زمان و حافظه است، از شرایط خاص ساخت فیلم در یک مکان نیمهکاره سخن گفت و اظهار داشت که پروژه به دلیل نور و سایههای خاص، برای مدتی به تعویق افتاد. مقیمنژاد همچنین به دکوپاژ فوری فیلم در همان شب فیلمبرداری اشاره کرد.فیلم «کانتور» به کارگردانی مقیمنژاد به تازگی منتشر شده و به اعتقاد وی استفاده از فرم یک ساختمان نیمهکاره در این اثر، ایده اصلی آن را شکل داده است. وی بر اهمیت نمایش فیلم در سالنهای مجهز تأکید کرده و گفت: بازی سایه و نور در این فیلم به عنوان عنصر اصلی تصویری به کار رفته است. فکریارشاد درباره این فیلم بیان کرد که کارگردان در حال تحصیل در مقطع دکترا بوده و «کانتور» را در راستای مطالعات خود ساخته است. این فیلم شامل گفتوگویی جذاب میان چند شخصیت بوده و به تصویر کشیده شدن مرگ در آن از جنبهای فلسفی، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است.
در ادامه، فیلم «برقص» به کارگردانی پوریا دهقان مورد بررسی قرار گرفت. دهقان با اشاره به کمبود فیلمهای ترسناک در سینمای ایران، بیان کرد که این نقص انگیزهای برای ساخت این فیلم شد. او به وجود داستانهای ترسناک در ادبیات ایران اشاره کرد و افزود که فعالیتهای گیمرها نشاندهنده استقبال از روایتهای مبتنی بر گیم است. دهقان بر این باور است که محدودیتها و کارنابلدی برخی فیلمسازان، مانع از موفقیت این ژانر در کشور شده است. او همچنین به مطالعات خود اشاره کرده و یادآور شد که در سایر نقاط دنیا نیز ادبیات وحشت به تدریج شکل گرفته است.
فکریارشاد هم به ویژگیهای بصری «برقص» اشاره و یادآور شد که این فیلم واقعیت ذهنیت آشفته یک سرباز اسرائیلی را به تصویر کشیده و ارجاع به شعری از محمود درویش نیز جالب توجه است.
فکریارشاد در ادامه اظهار داشت که فقر ژانر در سینمای ایران به دلیل وارداتی بودن آن، مانع از استقبال مخاطبان شده است. وی به مثال فیلم «آل» اشاره کرد که علیرغم تبلیغات زیاد، موفقیت چشمگیری نداشت. او افزود که سینمای ایران از تنوع ژانری در آثار کوتاه برخوردار است و به تبع آن در حال حاضر فیلمهای اجتماعی دوباره مورد توجه قرار گرفتهاند. همچنین به ریشههای ادبی وحشت در ایران پرداخته و بر نیاز به شناخت و بهکارگیری این عناصر در سینما تأکید کرد.فهمیزی، منتقد سینما که به عنوان تماشاگر در نخستین پاتوق فیلم کوتاه حضور داشت، درباره دلایل کمتوجهی به ژانر وحشت در سینمای ایران اظهار داشت: عدم وجود ادبیات وحشت در کشور باعث شده است تا این ژانر در سینما نیز چندان مورد توجه واقع نشود. وی همچنین به محبوبیت فیلمهای کمدی اشاره کرد و گفت: طنازی در ادبیات شفاهی ایران به وضوح مشاهده میشود که دلیل گرایش به کمدی در سینماست.
در ادامه این نشست، فیلم کوتاه «شیفت» به کارگردانی سمانه یداللهی مورد بررسی قرار گرفت. فکریارشاد با اشاره به ویژگیهای فرمی این فیلم گفت: «شیفت» به لحاظ ساختاری با دیگر آثار در این نشست متمایز بود و ایده اصلی آن در طول روایت به خوبی گسترش مییابد و کاراکترها به نوعی دچار تحول میشوند.
یداللهی، کارگردان فیلم، در اینباره اظهار داشت: به عنوان کسی که در رشته پرستاری تحصیل کردهام، میدانم که کار پرستاری ممکن است با شیفتهای طولانی همراه باشد که مانع از انجام فعالیتهای دیگر میشود. وی توضیح داد: فیلمبرداری «شیفت» چهار شب به طول انجامید و ما قبل از آغاز فیلمبرداری با بازیگران تمرینات متعددی داشتیم، چرا که این فیلم به صورت پلان سکانس ضبط شده است. کار با کاهش تعداد هنروران آسانتر شد.
وی همچنین به یکی از تماشاگران که درباره پایان فیلم سوال کرد، گفت: پایان فیلم نسبت به نسخهای که در جشنواره سال گذشته نمایش داده شد، تغییر کرده است. در آن زمان، پایان تلخ فیلم انتقادات و نارضایتیهایی را به همراه داشت و در نسخه جدید، تحولی در شخصیت جوان اصلی به تصویر کشیده شده است.
در ادامه، فیلم کوتاه «از دیدن تو خوشحالم» از کره جنوبی نقد شد. فکریارشاد توضیح داد: این فیلم صرفاً از یک قاب ثابت استفاده کرده که به ایجاز داستان کمک شایانی کرده است. داستان در دوران کرونا و موضوع قرنطینه روایت میشود و ارتباط معناداری با قاب ثابت دارد.
لازم به ذکر است که پاتوق فیلم کوتاه تهران به همت انجمن سینمای جوانان ایران هر سهشنبه در سالن استاد ناصری خانه هنرمندان ایران برگزار میشود.