ناصرالدینشاه قاجار در خاطرات خود به تاریخ سهشنبه ۵ رمضان ۱۲۸۷ (۸ آذر ۱۲۴۹) از سفر به مسیب در کنار فرات اشاره کرده است. وی با یادآوری طول مسیر نُه فرسنگی، صبح زود از خواب برخاست و با سوار شدن بر اسب، حرکت خود را آغاز کرد. در این سفر، شخصیتهای مهمی همچون پاشایان و وزرای مختلف او نیز حضور داشتند و پس از اندکی گفتگو، او به کالسکه خود سوار شد و به سمت مغرب حرکت کرد.
شاه قاجار در ادامه خاطراتش از اختلافات میان عباسمیرزا و تیمورمیرزا درباره مالکیت یک خانه یاد کرده و به مکالمات طنزآمیز میان آنها اشاره کرده است. او همچنین از منزلگاههایی در مسیر یاد میکند، از جمله چاه آبی که به دلیل تلخی آبش نامناسب بود و خانهای مختلفی که از نظر آبادانی وضعیت متفاوتی داشتند.
ناصرالدینشاه در نهایت به ده مسیب رسید و در کنار فرات، که به عرض خود بسیار عریض به نظر میرسید، معاینه کرد. او از آب گلآلود فرات و تفاوت آن با دجله بغداد سخن گفت. در این محل، او به نماز پرداخت و شب را در چادر واقع در کنار فرات گذراند. ناصرالدینشاه همچنین به کشتیهای بخار و ناواهای بادبانی که در این مکان بودند، اشاره کرد و همچنین شب را در آرامش سپری کرد.
این سفرنامه از کتاب «خاطرات ناصرالدینشاه قاجار» به کوشش مجید عبدامین منتشر شده است.
