به گزارش خبرگزاریها، ناصرالدین شاه قاجار در روز چهارشنبه، ۱۳ رمضان ۱۲۸۷ (۱۶ آذر ۱۲۴۹) در خاطرات خود اشاره کرد که سفر به نجف اشرف آغاز شده است. او و همراهانش صبح زود سوار بر کالسکه شدند و به سمت جنوب حرکت کردند. در این سفر، پاشای بغداد و مشیرالدوله از قبل پیش رفته بودند و وزرای مختلف نیز در گفتگوها شرکت داشتند.
در ادامه مسیر، تیمورمیرزا به جمع پیوست و شکار قاز در صحرا آغاز شد. شکارچیان به همراه او، تلاش کردند قازهای زیادی که در صحرا بودند را شکار کنند. ناصرالدین شاه به یکی از قازها شلیک کرد و موفق به شکار آن شد. در همین حال، یک گرگ به جمع آنها نزدیک شد که نهایتاً پسر ابراهیمخان با شلیک خود آن را از پا درآورد. ناهار در این سفر در صحرا صرف شد و ناصرالدین شاه از منظرههای زیبای اطراف خود لذت برد.
پس از ناهار، هوا گرمتر شد و گروهی از شکارچیان به صحرا رفتند تا آهو شکار کنند. در این بین، حبیباللهخان موفق به شکار یک آهو شد. در ادامه سفر، آثار گنبد و منارههای نجف و باغات نزدیک مسجد کوفه در دوردست مشخص شد.
ناصرالدین شاه همچنین به استقبال علمای نجف اشاره کرد که برای خوشامدگویی به او آمده بودند. در ادامه سفر، وقتی به نزدیکی نجف رسیدند، احساس خاصی به او دست داد و او برای تجدید وضو و استراحت توقف کرد. جمعیت زیادی از علمای نجف برای استقبال از او حاضر بودند.
در نهایت، ناصرالدین شاه به دروازه کوفه رسید و از آنجا به سمت بازار و صحن مبارک حرکت کرد. بازار کوفه بسیار تمیز و مرتب بود و در آن جو و کاه به وفور یافت میشد. شاه همچنین به زیبایی و شکوه صحن حضرت علی علیهالسلام اشاره کرد که با ساختمانهای صفوی و گنبد طلاییاش جلوهای خاص داشت.**ورود نادرشاه به ضریح شخصیتهای تاریخی**
در یکی از سفرهای خود، نادرشاه، به همراه سیدجواد، پسر آقا سیدرضا، به زیارت ضریح رفت. سیدجواد که جوانی با نیکسیرتی است، پس از خواندن اذنی دخول و زیارتنامه، آنان را به داخل ضریح هدایت کرد. فضای داخل ضریح با آرامشی خاص و روحی معطر که یادآور بهشت بود، احساس خوبی را القا کرد. گنبد ضریح، به نظر میرسد که از زمان صفویان به یادگار مانده و کاشیکاریهای به کار رفته چشمگیر است.
در این مکان، قندیلها و شمعدانهای زیبا از طلا و نقره و همچنین پردههای آویزان، فضای دلنشینی را به وجود آورده بودند. ضریح طلا و نقرهای که به نظر میرسد هدیهای از دوره صفویان باشد، و فرشهای ابریشمی بافته شده نیز جلوهای خاص به این مکان بخشیده است.
این گروه در ساعتهای پایانی روز، نماز ظهر و عصر را در کنار بارگاه خواندند و از این توفیق قدردانی کردند. پس از آن، نادرشاه به سر قبر آقا محمدشاه مرحوم رفت، جایی که صاحبقرانمیرزا به عنوان متولی، در آن جا حاضر بود. قبر آقا محمدشاه با مرمر بزرگ و منبتکاری زیبا شناخته میشود و در کنار آن، قبور دیگر بزرگان قاجار نیز قرار دارد.
از دیگر قبور مشهوری که در آن جا واقع شدهاند، میتوان به قبر مادر فتحعلیشاه و جد نادرشاه اشاره کرد. این یادمانها نشانگر تاریخ غنی خانواده قاجار و اهمیت آن در تاریخ ایران است.
**پینوشت**
دماغ آهو گرفتن به معنای این است که آهوها در زمان فرار از مسیر خاصی عبور میکنند و با وجود شکارچیان، تغییر مسیر نمیدهند. شکارچیان از این رفتار آهوها برای به دام انداختن آنها استفاده میکنند.
**منبع**: خاطرات ناصرالدینشاه قاجار به کوشش مجید عبدامین، انتشارات دکتر محمود افشار، زمستان ۱۳۹۸.
