به گزارش خبرگزاری **خبرآنلاین**، به نقل از اطلاعات آنلاین، علی پروین در تاریخ ۲۶ تیر ۱۳۶۶ پس از دو دهه فعالیت موثر در پرسپولیس، با استراحت دادن به کفشهای خود، دنیای فوتبال را وداع گفت. او به عنوان یک بازیکن خوشتکنیک و خلاق در پرسپولیس و تیم ملی، از همان آغاز دوران بازی حرفهای خود استعداد خویش را به نمایش گذاشت و به زودی به یکی از ارکان اصلی تیمهای بزرگ تبدیل شد.
### از کلهپزی تا فوتبال
علی پروین، متولد سال ۱۳۲۵ در محله بازار، دوران کودکی خود را در کلهپزی پدرش سپری کرد. او خود در مصاحبهای اشاره کرده است که «با کلهپاچه به دنیای فوتبال وارد شد». با وجود عدم حمایت پدر در ابتدا، برادر بزرگترش او را ترغیب کرد که بهسرعت علاقهاش به فوتبال را پیگیری کند. پروین در سنین نوجوانی با تشکیل تیمی به نام «عارف» و به نمایش گذاشتن مهارتهایش در زمینهای خاکی شهرتی در منطقه پیدا کرد. او به کمک منصور امیرآصفی و نادر لطیفی به تیمهای «البرز» و «کیان» پیوست و مسیر حرفهای خود را آغاز کرد.
### درخشش زودهنگام در جمع بزرگان
در دهه ۴۰، تیم کیان میزبان ستارههایی چون پرویز قلیچخانی و عزت جانملکی بود و علی پروین نیز در این تیم به نامی معتبر تبدیل شد. در سال ۱۳۴۶، او به تیم جدید «پیکان» پیوست که با تأسیس برادران خیامی شکل گرفته بود. پروین با بازیهای خود به سرعت به مقام کاپیتانی رسید. او در این تیم موفق به کسب چندین عنوان قهرمانی از جمله «جام دوستی» شد و به زودی به جمع ستارههای پرسپولیس بازگشت، جایی که تبدیل به یکی از ارکان اصلی تاریخ این باشگاه شد.
تولد یک اسطوره در پرسپولیس
علی پروین، به عنوان یکی از برجستهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران، به تیم پرسپولیس پیوست. علی عبده، مدیرعامل وقت پرسپولیس، نقش مهمی در این انتقال داشت و همچنین همتیمیهای پروین در پیکان تأثیرگذاری زیادی بر این موضوع داشتند. شایان ذکر است که آلن راجرز، مربی مشهور انگلیسی که در سالهای آخر حضور پروین در پیکان مربیگری میکرد، حضور او را تسهیل کرد. راجرز با معرفی سیستم ۳-۳-۴ به فوتبال ایران، تحولی در نحوه بازی پروین ایجاد کرد. تحرک و مهارتهای بالای پروین در جناح راست، بهمراه مهاجمانی چون همایون بهزادی و گلزنان توانمند مانند صفر ایرانپاک، دوام و درخشش او را در پرسپولیس تضمین کرد. پروین به عنوان وینگر راست و ابراهیم آشتیانی به عنوان مدافع راست، عطش حمله تیم را تأمین میکردند و مفهوم جدیدی در فوتبال ایران به نام زوجسازی در جناحها ایجاد کردند. بازی هوشمندانه و تکنیکی پروین به سرعت او را به یک ستاره در دل هواداران تبدیل کرد و او در همان سال اول حضورش در پرسپولیس، عنوان بهترین بازیکن فصل را از آن خود کرد.
پروین در اردوی تیم ملی قبل از جام جهانی ۱۹۷۸ با نصرالله عبدالهی دیده شد.

ستاره بیرقیب جام تختجمشید
جذابیت و کاراکتر پروین به سرعت او را به محبوبترین بازیکن پرسپولیس تبدیل کرد. استمرار او در بازیها و درخشش در میادین به قدری بوده که علیرغم بازنشستگی بسیاری از ستارههای آن زمان، او همچنان در اوج باقی مانده است. پروین از معدود بازیکنانی است که در تمام شش دوره جام تختجمشید شرکت داشت و تنها سه بازی را از دست داد. به طور کلی، او در ۱۴۳ بازی از ۱۴۶ بازی این رقابتها حضوری فعال داشت و در این دوران، باخت بسیار کمی را تجربه کرد. درخشش او باعث شد پرسپولیس در این سالها دو بار قهرمان و سه بار نایب قهرمان جام شود.

پیشنهاد انگلیسی برای پروین
پروین در دوران قبل از انقلاب نیز در تعدادی از مسابقات دوستانه با باشگاههای بزرگ جهانی به میدان رفت که یکی از بهترین تجربههایش به گل تساوی پرسپولیس برابر منچستر یونایتد در تهران مربوط میشود. او همچنین برابر تیمهای نامداری چون هامبورگ، کروزیرو برزیل، ناسیونال اروگوئه و کریستال پالاس به میدان رفت.
در دیدار اخیر تیم کریستال پالاس با نتیجه پنج بر یک برابر حریف، بازیکن مطرح پروین به نمایش درخشانی پرداخت. سرمربی کریستال پالاس پس از پایان مسابقه به تعریف و تمجید از این بازیکن پرداخت و اعلام کرد که آماده است همان شب با او قرارداد ببندد. وی به تکنیک، پرهیز از بازی فیزیکی و هوش و اعتماد به نفس پروین اشاره کرد و آنها را برترین ویژگیهای بازی او دانست.
### زمانی که پروین به اسطوره پرسپولیس تبدیل شد
با وقوع انقلاب اسلامی و تعطیلی جام تختجمشید، فوتبال باشگاهی به مدت زمانی از رونق افتاد. در این دوران، پروین به عنوان کاپیتان با نفوذ تیم پرسپولیس، اعضای تیم را جمعآوری میکرد و آنها را به بازیهای دوستانه در زمینهای خاکی در شهرهای مختلف میبرد. به دنبال بازگشت فوتبال باشگاهی، پروین به عنوان بازیکن-مربی هدایت تیم را به دست گرفت و موفق به ایجاد دورانی بینظیر شد که هیچگاه در تاریخ پرسپولیس تکرار نخواهد شد. در سالهای دشوار جنگ، زیر نظر پروین، پرسپولیس به یکی از محبوبترین و به یادماندنیترین تیمهای تاریخ فوتبال ایران تبدیل شد و بازیکنانی چون ناصر محمدخانی، حمید درخشان، و فرشاد پیوس در این تیم حضور داشتند و هر کدام به نوعی بخشی از تاریخ این باشگاه محسوب میشوند.