تماس با ما

خاطرات مظفرالدین‌شاه: کنت، رئیس پلیس، در تمامی مکان‌ها ما را همراهی می‌کند.

**مظفرالدین‌شاه قاجار: نخستین سفر به فرنگ**

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، مظفرالدین‌شاه قاجار سفر اول خود به کشورهای خارجی را در ماه پایانی سال ۱۳۱۷ هجری قمری آغاز کرد. او جزئیات این سفر را به صورت روزنوشت مستند کرده است. در ادامه، بخش مربوط به روز دوشنبه چهاردهم جمادی‌الاول ۱۳۱۸ (نوزدهم شهریور ۱۲۷۹) از این سفرنامه به توضیح آمده است:

وی در صبح آن روز به جنگل بالا رفته و پس از صرف آب، به گشت و گذار پرداخت. در این سفر شخصیت‌های مهمی چون موثق‌الدوله، امیربهادر جنگ، و قوام‌السلطنه همراه او بودند. آنان در حین گردش تعدادی تیراندازی کردند و موفق به زدن هدف شدند. پس از صرف ناهار، مظفرالدین‌شاه از خواب بیدار شده و بعد از نماز، به جنگل برای شکار مرال رفتند.

پرنس مترنیخ و خانواده‌اش در نقطه مشخصی از جنگل حضور داشتند و مظفرالدین‌شاه در اولین کومه، تیر انداخت و موفق به شکار مرالی شد. در این میان، مصدق‌الملک برای بریدن سر آن به طرف مرال دوید اما آن جانور فرار کرد. در این لحظه، دختر پرنس با تیرزنی توانست مرال را به زمین بیندازد. همچنین، یکی از مرال‌ها در نزدیکی وزیر دربار عبور کرد و او نیز توانست آن را شکار کند.

کنت که رئیس پلیس و همراه آنان بود نیز موفق به شکار مرال دیگری شد. پس از این تجربه شکار موفق، مظفرالدین‌شاه و خانواده پرنس را به ناهار دعوت کردند. در ادامه، با وزرای دربار به کالسکه برگشته و نزدیک غروب به منزل رسیدند.

مظفرالدین‌شاه خواستار دیدار با صدراعظم شد اما وی آنجا نبود. پس از صرف چای و شام، جناب اشرف صدراعظم به ملاقات وی آمد و تا ساعت یازده شب به گفتگو ادامه دادند.

این سفرنامه منبعی مهم از تاریخ معاصر ایران محسوب می‌شود و نگاهی به زندگی روزمره و سرگرمی‌های قاجاریان را ارائه می‌دهد.

روز دزفول، آذرماه ۱۳۶۱، به عنوان یک روز تاریک و دردناک در تاریخ ایران شناخته می‌شود. در این روز، حملات ناگهانی و سنگین دشمن به این شهر، موجب کشته و زخمی شدن بسیاری از مردم شد و صحنه‌هایی از ویرانی و غم را رقم زد. واقعه‌ای که هنوز در یادها باقی مانده و یادآور فداکاری‌ها و مقاومت مردم در برابر سختی‌هاست.

روز دزفول، آذرماه ۱۳۶۱، به عنوان یک روز تاریک و دردناک در تاریخ ایران شناخته می‌شود. در این روز، حملات ناگهانی و سنگین دشمن به این شهر، موجب کشته و زخمی شدن بسیاری از مردم شد و صحنه‌هایی از ویرانی و غم را رقم زد. واقعه‌ای که هنوز در یادها باقی مانده و یادآور فداکاری‌ها و مقاومت مردم در برابر سختی‌هاست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *