تماس با ما

بازدیدی کامل از موزه پرنس، با محوریت یادآوری خاطرات مظفرالدین‌شاه، انجام شد. این گردش با هدف مروری بر تاریخ و فرهنگ آن دوران صورت گرفت.

**سفرنامه مظفرالدین‌شاه قاجار به فرنگ**

به گزارش خبرگزاری، مظفرالدین‌شاه قاجار سفر نخستین خود به اروپا را در آخرین ماه سال ۱۳۱۷ هجری قمری آغاز کرد و همه جزئیات این سفر را در قالب یک روزنوشت مستند کرد. در بخشی از این روزنوشت، به روایت روز دوشنبه بیست‌ویکم جمادی‌الاول ۱۳۱۸ (بیست‌وششم شهریور ۱۲۷۹) پرداخته شده است.

شاه قاجار به همراه برخی از مقام‌های دولتی از جمله صدراعظم و وزیر همایون، خود را برای یک مهمانی ناهار در خانه پرنس مترنیخ آماده کردند. پس از صرف صبحانه و انجام فعالیت‌هایی چون تیراندازی، آنان به سمت قصر حرکت کردند. در این ملاقات، پرنس و خانواده‌اش با کمال ادب از ایشان استقبال کردند.

پس از ورود و نشستن در تالاری که برای آنها آماده شده بود، گفت‌وگویی با پرنس و همسرش انجام گرفت. با اعلام زمان ناهار، همه به سر میز ناهار رفتند که در آن پرنس و دخترش نیز حضور داشتند.

بعد از صرف ناهار، اجرای پیانو توسط مسیو گرونفلد و همخوانی دختر پرنس با ویولن فضای شادی را فراهم کرد. سپس، مهمانان به موزه پرنس رفتند که مجموعه‌ای از اشیای تاریخی و هنری از دوران‌های مختلف را در خود جای داده بود. از جمله این اشیاء، مدل‌های قدیمی از راه‌آهن و سکه‌های تاریخی ایران و اروپا به چشم می‌خورد.

پس از بازدید کامل از موزه، گروه به جنگل بیرون عمارت رفتند که پوشیده از درختان کاج بود. در این منطقه محلی برای شکار کبوتر نیز فراهم شده بود. کنت «هانون کور»، یکی از همراهان پرنس، در این سفر به همراه آنان بود و به توصیف تجربیات خود از سفرهای متعددش به نقاط مختلف جهان پرداخت.

پس از اینکه تعدادی کبوتر شکار کردند، به عمارت بازگشته و باری دیگر با پرنس و خانواده‌اش وداع کردند. ورود به منزل در غروب صورت گرفت و به دلیل خستگی، شب را زودتر استراحت کردند.

منبع این روایت سفرنامه مظفرالدین‌شاه قاجار است که در سال ۱۳۶۳ چاپ شده است.

روز دزفول، آذرماه ۱۳۶۱، به عنوان یک روز تاریک و دردناک در تاریخ ایران شناخته می‌شود. در این روز، حملات ناگهانی و سنگین دشمن به این شهر، موجب کشته و زخمی شدن بسیاری از مردم شد و صحنه‌هایی از ویرانی و غم را رقم زد. واقعه‌ای که هنوز در یادها باقی مانده و یادآور فداکاری‌ها و مقاومت مردم در برابر سختی‌هاست.

روز دزفول، آذرماه ۱۳۶۱، به عنوان یک روز تاریک و دردناک در تاریخ ایران شناخته می‌شود. در این روز، حملات ناگهانی و سنگین دشمن به این شهر، موجب کشته و زخمی شدن بسیاری از مردم شد و صحنه‌هایی از ویرانی و غم را رقم زد. واقعه‌ای که هنوز در یادها باقی مانده و یادآور فداکاری‌ها و مقاومت مردم در برابر سختی‌هاست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *