**اکثريت مبتلايان به خستگی مزمن با ناهنجاریهای تنفسی مواجه هستند**
براساس گزارشها، پژوهشگران به تازگی شواهدی یافتهاند که نشان میدهد بسیاری از افراد مبتلا به خستگی مزمن (CFS) به ناهنجاریهای تنفسی پنهان مبتلا هستند. این مشکلات تنفسی احتمالاً به اختلال عصبی به نام دیساوتونومیا مربوط میشود.
این اختلال ناشی از عدم هماهنگی در کنترل عروق خونی و عضلات است و راهحلهایی نظیر بازآموزی تنفس، یوگا و روشهای بازخورد زیستی میتوانند به بهبود وضعیت تنفسی و کاهش خستگی بیماران کمک کنند. این یافتهها نشاندهنده امیدواری تازهای برای درمان بیماریهایی است که تاکنون بهخوبی درک نشدهاند.
سندرم خستگی مزمن معمولاً موجب کاهش انرژی و تمرکز ذهنی میشود و علائم این بیماری پس از فعالیتهای ذهنی یا جسمی تشدید میشود که به آن «ناخوشی پس از فعالیت» میگویند.
در یک مطالعه جدید، گروهی از پژوهشگران بررسی کردند که تنگی نفس در مبتلایان به خستگی مزمن بسیار بیشتر از سایرین شایع است و این ناهنجاریهای تنفسی به دیساوتونومیا ارتباط دارد. دکتر بنجامین ناتلسون، یکی از نویسندگان این پژوهش، اذعان داشت که نزدیک به نیمی از مبتلایان به خستگی مزمن در این مطالعه دچار اختلالات تنفسی بودهاند، موضوعی که پیشتر بهطور جدی مورد توجه قرار نگرفته بود و ممکن است در تشدید علائم بیمار نقش داشته باشد.
در این بررسی، ۵۷ نفر مبتلا به خستگی مزمن و ۲۵ فرد سالم با سن و سطح فعالیت مشابه شرکت کردند. پژوهشگران در دو روز آزمایش تنفس، پارامترهای مختلفی از جمله ضربان قلب، فشار خون و میزان اکسیژن را مورد بررسی قرار دادند.
بر اساس نتایج بهدستآمده، بیماران خستگی مزمن تقریباً همان مقدار اکسیژن را جذب میکردند که گروه کنترل، اما ۷۱ درصد از این بیماران دچار ناهنجاریهای تنفسی بودند.
از جمله ناهنجاریهای گزارششده میتوان به بیشتنفسی و تنفس ناسازگار اشاره کرد. این اختلالات میتوانند علائمی مشابه خستگی مزمن ایجاد کنند و در صورت همزمانی، مشکلاتی مانند درد قفسه سینه و تپش قلب را به همراه داشته باشند.
این پژوهشها در راستای شناسایی و درمان بهتر علائم خستگی مزمن، به محققان کمک میکند تا استراتژیهای جایگزینی برای مدیریت این بیماری پیدا کنند.پژوهشگران تأکید دارند که مشکلات تنفسی ممکن است به تشدید خستگی مزمن و بروز علائم ناخوشی پس از فعالیت کمک کند. این تحقیقات نشان میدهد که درمان ناهنجاریهای تنفسی ممکن است به بهبود برخی نشانههای خستگی مزمن منجر شود.
علمای مربوطه در حال بررسی نحوه تعامل تنفس ناسازگار و بیشتنفسی هستند. هرچند برای ارائه توصیههای رسمی درمان به مطالعات بیشتری نیاز است، اما چندین راهکار امیدوارکننده ارائه شده است.
تمرینات تنفسی از قبیل یوگا میتواند به کاهش علائم مفید واقع شود. همچنین ورزشهای ملایم که نیاز به کنترل تنفس دارند، مانند شنا، میتوانند مؤثر باشند. روش بازخورد زیستی نیز از طریق پایش تنفس و ترغیب بیمار به استفاده مستمر از نفس عمیق، مؤثر است. در صورتی که فرد دچار بیشتنفسی باشد، با استفاده از دستگاههای اندازهگیری کربن دیاکسید بازدم میتوان این مشکل را شناسایی کرد. در صورت پایین بودن میزان کربن دیاکسید، فرد میتواند به تنظیم عمق تنفس خود بپردازد تا سطح کربن دیاکسید به حالت طبیعی بازگردد.
