در یک تحقیق جدید، کارشناسان با استفاده از دستگاههای ردیابی جیپیاس متوجه شدند که افرادی که تواناییهای شناختی آنها کاهش یافته، بهویژه در شب کمتر رانندگی میکنند و معمولاً از مسیرهای آشنا استفاده میکنند.
به گزارش ایسنا، پژوهشگران بیان کردند که اطلاعات مرتبط با رانندگی میتواند در شناسایی افراد در خطر کاهش توانایی شناختی، مفیدتر از صرف اتکا به سن و آزمونهای حافظه باشد. این دادهها میتوانند پیش از وقوع هرگونه حادثه، تغییرات مغزی را شناسایی کنند.
دکتر «گانش بابولال»، نویسنده این مطالعه از دانشگاه واشنگتن، اظهار داشت: شناسایی سریع رانندگان سالمندی که در خطر تصادف هستند، از اولویتهای سلامت عمومی است؛ اما یافتن افرادی که خطرناک هستند، چالشبرانگیز و زمانبر است.
او افزود: با استفاده از جیپیاس، میتوانیم با دقت بیشتری متوجه شویم که کدام افراد با مشکلات شناختی مواجهاند.
در این مطالعه، که نتایج آن در نشریه «نورولوژی» منتشر شده است، ۵۶ فرد مبتلا به اختلال شناختی خفیف و ۲۴۲ فرد سالم با میانگین سنی ۷۵ سال، بررسی شدند و یک ردیاب روی خودروهای آنان نصب شد. وضعیت این افراد به مدت بیش از سه سال پیگیری شد.
ابتدا الگوهای رانندگی همه شرکتکنندگان مشابه بود، اما با گذشت زمان، بزرگسالان مبتلا به اختلال شناختی کمتر رانندگی کردند، بیشتر از مسیرهای مشابه استفاده نمودند و بهندرت در شب رانندگی کردند.
پیگیری فواصل و رفتارهای رانندگی این افراد دقت پیشبینی مشکلات شناختی را به ۸۲ درصد رساند و با اضافه کردن عوامل دیگری مانند سن و امتیاز آزمون شناختی به ۸۷ درصد بهبود یافت. در حالی که اگر تنها به آزمونهای شناختی توجه میشد، این دقت تنها ۷۶ درصد بود.
دکتر بابولال در پایان گفت: بررسی رفتار رانندگی یک روش نسبتاً کمهزینه و غیرمزاحم برای پایش مهارتهای شناختی است که میتواند به شناسایی زودهنگام رانندگان در معرض خطر کمک کند. با این حال، نیاز است که استقلال، حریم خصوصی و حق تصمیمگیری افراد نیز مورد توجه قرار گیرد.
