به گزارش خبرآنلاین، در اوایل خردادماه، دو توله خرس قهوهای که به دلیل مرگ مادرشان از منطقه حفاظتشده مرودشت در فارس به پارک پردیسان تهران منتقل شده بودند، دچار حادثهای شدند. توله نر این دو توله در تاریخ هشتم خرداد به طور ناگهانی از قفس ناپدید شد و تاکنون از سرنوشت آن هیچ خبری در دسترس نیست.
در پی این حادثه، سازمان حفاظت محیط زیست بیانیهای صادر و اعلام کرد که شواهدی از رد پای توله خرس در پارک پردیسان پیدا شده است. غلامرضا ابدالی، مدیرکل دفتر حیات وحش سازمان، از آغاز جستوجوهای وسیعی با همکاری سازمانهای مردمنهاد و یگانهای حفاظت خبر داد.
وی با اشاره به وسعت ۲۲۰ هکتاری پارک پردیسان و شرایط متراکم پوشش گیاهی، یافتن توله گمشده را چالشی بزرگ توصیف کرد. ابدالی همچنین وجود شلوغی در مرکز بازپروری را علت این گم شدن عنوان کرد و گفت که توله خرس ممکن است در آن منطقه استتار کرده و درختان را برای پنهان شدن انتخاب کرده باشد.
چند هفته بعد، شایعاتی مبنی بر گم شدن توله دوم نیز شنیده شد، اما ابدالی این خبر را تکذیب کرد. او بیان کرد که تلاش برای یافتن توله خرس از طریق نصب تلههای زندهگیری و دیگر روشها ادامه دارد، اما هنوز موفقیتآمیز نبوده است.
در اواسط مرداد ۱۴۰۴، حمید ظهرابی، معاون محیط زیست طبیعی این سازمان، احتمال دزدیده شدن توله خرس گمشده را مطرح کرد و اعلام کرد که این توله توانسته از فنسها خارج شود.
این حادثه نخستین مورد از مشکلات برای حیوانات در مرکز بازپروری پردیسان نیست. در سال ۱۳۹۲، یک گوزن زرد ایرانی در این پارک به شکل مشکوکی شکار شد و محققان به دنبال عوامل این جنایت بودند. همچنین، پیروز، یوزپلنگی که در پروژه تکثیر مصنوعی یوز پلنگ آسیایی منتقل شده بود، پس از انتقال به بیماستان جان سپرد.
با توجه به این سوابق و گم شدن توله خرس، برخی فعالان محیط زیست همچون عبدالرضا باقری بر این باورند که احتمال دزدیده شدن توله خرس حتمی است و عنوان میکنند که قابلیت امنیتی پارک پردیسان در وضعیت کنونی قابل قبول نیست.پوست تولهخرس کنده شده و گوشت آن به سرقت رفته است. این جزییات در پردیسان ثبت شده است.
باقری، کنشگر محیط زیست، بیان میکند که شایعات عموماً در نتیجه انتقال نادرست اخبار توسط منابع غیررسمی شکل میگیرند. او تاکید میکند که سازمان محیط زیست به عنوان منبع معتبر باید به صراحت اعلام کند که خرس گم شده به سرقت رفته است تا از گسترش شایعه جلوگیری شود.
### انتشار اطلاعات متناقض در مورد تولهخرس گم شده
باقری به موضوع تولهخرس گمشده اشاره کرده و میگوید که اخبار متعددی در این باره منتشر شده است، اما او به اطلاعاتی رسیده که نشان میدهد گم شدن این توله عمدی بوده است. او توضیح میدهد که در یک کلینیک در پردیسان، خرسی در قفس نگهداری میشده و برای اینکه این خرس از قفس خارج شود، باید از دو در عبور کند؛ چیزی که نشاندهنده بینظمی در این فرآیند نیست.
وی در پاسخ به این سوال که آیا پردیسان با توجه به سابقه خود، مکان امنی برای بازپروری حیات وحش است، بیان میکند که تهران به طور کلی جای مناسبی برای نگهداری حیات وحش نیست مگر اینکه زیرساختها و کنترلهای بیشتری اعمال شود.
باقری به آلودگی هوای پردیسان اشاره میکند و میگوید که این منطقه یکی از آلودهترین نقاط تهران است. او یادآور میشود که این آلودگی میتواند بر روی حیواناتی مثل یوزپلنگها تاثیر منفی بگذارد که به تازگی در این منطقه نگهداری میشوند.
باقری بر این باور است که مرکز بازپروری باید در یک منطقه دور از شلوغی و آلودگی قرار گیرد و پردیسان با توجه به تردد بالای روزانه، محل مناسبی برای این کار نیست.
بنابر نظر او، سازمان محیط زیست در گم شدن تولهخرس مقصر است و مسئولیت این موضوع بر عهده آنهاست.
او همچنین به شایعات مربوط به احتمال انتقال تولهخرس به باغ وحش پارک شهر واکنش نشان میدهد و مدیریت دوگانه فضای سبز سازمان محیط زیست را عاملی برای بروز مشکلات جدید میداند. او این احتمال را مطرح میکند که تولهخرس به دلیل وابستگی به انسانها، به نزدیکیهای آنها میرود.
### تغییرات نظر درباره سن تولهخرس
باقری همچنین به اظهارنظرهای متنوع درباره سن تولهخرس اشاره میکند که برخی آن را دو ماه و برخی دیگر چهار ماه سن میدانند و برخی نیز به بلوغ آن اشاره دارند. به طور کلی، هنوز مشخص نیست که سن دقیق این توله چه مقدار است.سن واقعی حیوانات بهویژه خرسها دارای تفاوتهای قابل توجهی بسته به سن آنها است. در سنین بین دو تا هشت ماه، وضعیت زندگی خرسها به شکل محسوسی تغییر میکند. بهعنوان مثال، یک خرس هشت ماهه توانایی لازم برای بیرون کشیدن گلیم از آب را دارد، در حالی که تولهخرسهای یک یا دو ماهه به شدت به حمایت و کمک نیاز دارند.
بهگفته یک فعال محیط زیست، این تولهخرسها به تازگی توسط سازمانهای مربوطه پذیرش شدهاند. چند روز پیش، تیم سازمان از مکانی در شهر ری تعدادی حیوانات را نجات داده که این دو تولهخرس نیز در میان آنها بودند.
این فعال همچنین اظهار داشت که تا آنجا که اطلاع دارد، در حال حاضر هیچ سیستم مشخصی برای پلاکگذاری یا چیپگذاری حیواناتی که قرار است در محیط شهری، مانند باغوحش، نگهداری شوند، وجود ندارد. او تاکید کرد: “به طور معمول اگر قصد نگهداری حیوانی در شهر باشد، لازم است حداقل آن حیوان چیپ داشته باشد؛ چیزی مشابه چیپهایی که برای سگها نصب میشود و از طریق آن اطلاعات مربوط به حیوان قابل دسترسی است.” این فعال محیط زیست بر لزوم وجود چنین سیستمی تاکید کرد و خاطرنشان کرد که تاکنون این سازوکار بهطور رسمی پیادهسازی نشده است.
