### کاهش بهرهوری برنامهنویسان با هوش مصنوعی
گروهی از محققان در اندیشکده «Model Evaluation & Threat Research (METR)» در تحقیق اخیر خود به بررسی تاثیر ابزارهای هوش مصنوعی بر عملکرد برنامهنویسان پرداختهاند. این تحقیق که در تیرماه منتشر شد، نشان داد که توسعهدهندگان بهطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدهاند: یک گروه به استفاده از هوش مصنوعی و گروه دیگر بدون آن. انتظار میرفت که استفاده از هوش مصنوعی موجب افزایش سرعت کار تا ۴۰ درصد شود. با این حال، نتایج واقعی نشان داد که گروهی که از ابزارهای هوش مصنوعی استفاده کردند، در واقع ۲۰ درصد کندتر از گروه دیگر عمل کردند.
### نبود «اعتمادپذیری» در ابزارهای AI
تحقیقات نشان میدهد که دلیل این کاهش سرعت به مسئلهای به نام «شکاف توانایی–اعتمادپذیری» بازمیگردد. علیرغم قابلیتهای هوش مصنوعی، در شرایط واقعی نتایج آن با دقت و ثبات مطلوب همراه نیست و این خطاها موجب میشود که توسعهدهندگان زمان زیادی را صرف اصلاح و بازبینی کدهای تولیدشده کنند؛ زمانهایی که معمولاً در کدنویسی شخصی صرف نمیشود. یکی از شرکتکنندگان این وضعیت را به کارآموزی غیرحرفهای تشبیه کرد.
### آینده بازار و احتمال «حباب هوش مصنوعی»
این نتایج در حالی منتشر شده که اقتصاد آمریکا به لطف سرمایهگذاری در هوش مصنوعی در حال رونق است. شرکتهای بزرگ فناوری میلیاردها دلار به ساخت مراکز داده و زیرساختهای مربوط به AI اختصاص میدهند، در حالی که بازدهی مالی این سرمایهگذاریها هنوز در مرحلهای محدود قرار دارد. برخی اقتصاددانان بر این باورند که اگر این روند ادامه یابد، احتمال شکلگیری «حباب هوش مصنوعی» وجود دارد که ترکیدن آن میتواند تبعاتی وخیمتر از بحران داتکام را به همراه داشته باشد.
### مسیرهای متفاوت بهرهوری
گروه دیگری از کارشناسان معتقدند که این وضعیت شبیه «منحنی J بهرهوری» است؛ به طوری که هرچند در ابتدا، فناوریهای نوین ممکن است موجب کاهش بهرهوری شوند، اما پس از پذیرش و سازگاری، جهشی قابل توجه را تجربه خواهند کرد. برخی پیشبینی میکنند که هوش مصنوعی در نیمه دوم دهه ۲۰۲۰ به بهرهوری واقعی دست خواهد یافت، اما دیگران نگران روند کند پیشرفت مدلهای جدید در این حوزه هستند.
### تأثیر بر بازار کار
بررسیها نشان میدهد که برخلاف نگرانیهای اولیه، تأثیر هوش مصنوعی بر جایگزینی مشاغل هنوز قابل توجه نیست. حتی در برخی حوزهها، مانند کارگران ساختمانی و مربیان ورزشی، نرخ بیکاری بیشتر از مشاغل مربوط به توسعهدهندگان نرمافزار دیده شده است.
با این حال، هوش مصنوعی هنوز در میانه دو دیدگاه متضاد قرار دارد: از یک سو، وعده بهبود اقتصادی و افزایش بهرهوری و از سوی دیگر، شواهدی از ناکارآمدی و خطر حباب مالی.
آینده هوش مصنوعی هنوز در هالهای از ابهام قرار دارد و این پرسش مطرح است که آیا AI به «برق قرن ۲۱» تبدیل خواهد شد یا سرنوشتی مشابه حبابهای فناوری گذشته را خواهد یافت. این پاسخ نه تنها بر صنعت فناوری بلکه بر اقتصاد جهانی تأثیراتی تعیینکننده خواهد گذاشت.
