به نقل از خبردونی، علی پورمحمدی، شاعر و پژوهشگر فلسفه، نخستین مجموعه شعر خود با عنوان «ملودی برگشتن از اشیا» را منتشر کرد. پیش از این، پورمحمدی کتابهایی نظیر «مبانی فلسفه اخلاقی زیستی» و «مکتب تفکیک» را به چاپ رسانده بود.
این اثر جدید، با بازیهای زبانی و تعاملات فرهنگی، به شکلی خلاقانه تلاش میکند تا محدودیتهای متعارف زبان را از میان بردارد و فضایی آزاد برای تفکر و تأمل فراهم کند. با ورود به محتوای این مجموعه، پیچیدگیهای زبانی و تصاویری رمزآلود، به عنوان ابزاری برای بازنگری در ساختارهای موجود معرفی میشوند.
از جمله ویژگیهای بارز این کتاب، حرکت کلمات به سمت معانی مختلف و دعوت به شکستن پیشفرضهای زبانی است. هر بخش از شعر، نشانی است از تغییرات مداوم معنایی و تأکیدی بر فلسفههای پساساختارگرایانه که زبان را نه تنها یک واسط برای انتقال حقیقت، بلکه فضایی برای طرح سوالات جدید میداند.
در «ملودی برگشتن از اشیا»، شاعر به طرز نوآورانهای از مفاهیم فلسفی و روانشناختی استفاده میکند و شخصیتهای تاریخی مانند فروید و ابن سینا را به چالش میکشد. این رویکرد به خلق فضایی سیال و پرسشگرانه منجر میشود که زمینهساز یک نوع تفکر انتقادی به بحثهای علمی و فلسفی است.
ساختار شعرهای این مجموعه به لحظات پراکندهای شباهت دارد که در آن زمان و مکان به عنوان مفاهیمی متغیر معرفی میشوند. پورمحمدی به زبانی مداوم در حال تحول، مخاطب را به تفکر در مورد هویتها و تجربهها دعوت میکند.
در نهایت، «ملودی برگشتن از اشیا» فرصتی برای عبور از چهارچوبهای معمول تفکر و دست یافتن به تجربیات عمیقتر از زبان و واقعیت فراهم میکند. این کتاب نه تنها یک مجموعه شعر، بلکه تجربهای برای تأمل در معنای وجودی و حقیقت است. این اثر به مخاطبان خود فرصتی میدهد تا در دنیای پر از ابهام شعر، به جستجو و کشف خویش بپردازند.
بخشی از این کتاب به این صورت بیان شده است:
“بعد از دیدن کارتون
با خودم گفتم
به کلمههای وجودی بیشتری اعتنا کنم…”
و همچنین آمده است:
“چهارشنبه
سؤال بود یا یک عطر گرم روی سفید…”
این نوشتهها نشاندهنده نوع خاصی از تفکر شاعرانه است که به چالش کشیدن پیشفرضها را به تصویر میکشد.
