تحقیقات جدید نشان می‌دهد که یائسگی هیچ گونه تأثیری بر پیشرفت بیماری ام‌اس ندارد. این یافته‌ها که توسط یک گروه از پژوهشگران به دست آمده، بر اهمیت درک بهتر آثار مختلف فیزیکی در شرایط پزشکی تأکید دارد. بر اساس این گزارش، تغییرات هورمونی ناشی از یائسگی تأثیر مثبتی یا منفی بر روند بیماری ایفا نمی‌کند.

**نوسانات هورمونی در یائسگی و تأثیر آن بر بیماران ام‌اس**

به گزارش خبردونی به نقل از مدیسن نت، برخی از محققان نسبت به تأثیر نوسانات سطح هورمون‌های مرتبط با یائسگی بر شدت بیماری ام‌اس ابراز نگرانی کرده‌اند. «ویلیجا جوکوبیتیس»، محقق ارشد و معاون رئیس پزشکی انتقالی دانشگاه موناش استرالیا، اعلام کرد که ناتوانی ناشی از ام‌اس در حدود سن ۵۰ سالگی به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد، که همزمان با وقوع یائسگی در بسیاری از زنان است.

با این حال، نتایج این تحقیق نشان داده است که یائسگی به طور خاص با افزایش خطر ناتوانی در زنان درگیر با ام‌اس مرتبط نیست. جوکوبیتیس توضیح داد که افزایش ناتوانی مرتبط با سن، نتیجه مستقیم یائسگی نیست و به احتمال زیاد به فرآیندهای طبیعی پیری مربوط می‌شود که بر تمامی افراد، صرف‌نظر از جنسیت، تاثیر دارد.

ام‌اس زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به سیستم عصبی مرکزی حمله کرده و غلاف محافظ اطراف عصب‌ها (میلین) را مورد آسیب قرار می‌دهد. این وضعیت می‌تواند به اختلال در سیگنال‌های مغزی منجر شود و علائم مختلفی را بروز دهد که شامل اختلال در حواس و تأثیر بر توانایی حرکتی است. همچنین، زنانی بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می‌شوند.

جوکوبیتیس افزود که در دوران پیش از یائسگی، نوسانات هورمونی در زنان قابل توجه است و این سؤال مطرح شده است که آیا کاهش این هورمون‌ها در دوران یائسگی می‌تواند موجب بدتر شدن عوارض ام‌اس در زنان در میانسالی شود یا خیر.

در این تحقیق، داده‌های بیش از ۱۲۰ هزار فرد مبتلا به ام‌اس در سطح جهانی مورد بررسی قرار گرفت و همچنین تقریباً ۱۰۰۰ زن استرالیایی مبتلا به این بیماری که حدود ۴۰ درصد آن‌ها یائسگی را تجربه کرده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین سن یائسگی این زنان نزدیک به ۴۹ سال بود و آن‌ها برای مدت بیش از ۱۴ سال تحت پیگیری بودند.

یافته‌ها نشان دهنده عدم وجود ارتباطی میان یائسگی و پیشرفت ناتوانی در زنان مبتلا به ام‌اس بود. دکتر «فرانچسکا بریج»، متخصص مغز و اعصاب در مرکز سلامت آلفرد در ملبورن و محقق ارشد این پروژه، بیان کرد که این نتایج می‌تواند امیدبخش باشد و نگرانی‌های زنان در معرض یائسگی مبتلا به ام‌اس را کاهش دهد.

او همچنین تأکید کرد که یائسگی می‌تواند برای بسیاری از زنان چالش‌برانگیز باشد؛ گرگرفتگی، مشکلات حافظه، نوسانات خلقی و علائم ادراری همگی می‌توانند با علائم ام‌اس تداخل پیدا کنند. بریج اعلام کرد: «این نتایج می‌تواند به زنان کمک کند تا به شیوه‌های مؤثر مدیریت علائم یائسگی و ام‌اس را بشناسند، از جمله تغییرات سبک زندگی و هورمون درمانی.»

زنان مبتلا به ام‌اس می‌توانند با استفاده از روش‌های مختلف، از جمله ورزش و تغذیه سالم، و همچنین استفاده از درمان‌های دارویی به بهبود علائم و کیفیت زندگی خود بپردازند.