**ناصرالدینشاه قاجار در سفر به طاقبستان**
ناصرالدینشاه قاجار در تاریخ هشتم و نهم آبان ۱۲۴۹ در خاطرات خود به سفرش به طاقبستان اشاره کرد. وی در این سفر سوار بر کالسکه شد و همراه با حاجی محمدحسین معینالتجار و دیگر درباریان به سمت طاقبستان، که در زبان فصیحتر به “طاقبسطام” شناخته میشود، حرکت کرد. مسیر حرکت به سمت شمال و از خیابانهای خوب و منظم میگذشت که حاشیه آن با درختان بید زینت شده بود.
شاه در این سفر به مشکلات ناشی از وجود دهی کثیف در کنار طاقبسطام نیز اشاره کرد و ابراز امیدواری کرد که این آبادی در محل بهتری قرار گیرد. وی از ساخت خیابانی جدید توسط عمادالدوله به سمت کرمانشاهان خبر داد و بر لزوم توسعه زیرساختهای این منطقه تأکید کرد.
ناصرالدینشاه به توصیف دو طاق حجاریشده در این منطقه پرداخت. او به طاق بزرگتر اشاره کرد که آثار برجستهای از دوران خسروپرویز را به نمایش میگذارد؛ همچون نمای حجاریشده خسرو بر اسبش. این مجسمهها از ظرافت خاصی برخوردار هستند و برخی قسمتهای آنها از جمله دست راست خسرو و پای راست اسب شکسته است.
در ادامه، شاه به تصویر دیگر خسرو اشاره کرد که در حال ایستادن و با یک دست شمشیر و در دست دیگر با موبد موبدان قرار دارد. این تصویر سمبلی از صلح و اتحاد است. لباس خسرو و موبد به سبکهای مختلف تاریخی و فرهنگی طراحی شده و نشاندهنده ترکیبی از سنتها و فرهنگهای مختلف است.
این سفر و توصیفات شاه از آثار تاریخی نشاندهنده علاقه وی به فرهنگ و تاریخ ایران باستان است و اهمیت این منطقه را در یادآوری نقاط قوت تمدن ایران به تصویر میکشد.در یک گزارش تازه، جزئیات سنگنگارههای تاریخی طاق بستان بررسی شده است. این آثار باستانی نمایانگر صحنههایی از شکار و فعالیتهای درباری هستند. در قسمتی از این آثار، خسرو و همراهانش در حال شکار خوک نشان داده شدهاند، که در کنار آن نوازندگان و هنرمندان نیز حاضرند. این سنگنگارهها به خوبی جزئیات زندگی روزمره و فعالیتهای شکار در زمانهای قدیم را به تصویر کشیدهاند.
در کنار تصویر شکارگاه، حکاکیهایی از آغا غنی، خواجهباشی محمدعلیمیرزا، به چشم میخورد. در اینجا، ضعفهای هنری قابل مشاهده است که انتقادات زیادی را به همراه داشته است، به ویژه در مقایسه با سبکهای عالی تر حجاریهای موجود. رنگآمیزی نامناسب آثار نیز به وضوح آسیب دیده و به ارزش تاریخی آنها لطمه زده است.
در نقطه مقابل این سنگنگاره، تصویری از شکارگاه مرال (آهو) به تصویر کشیده شده که در آن، پادشاه سوار بر اسب و دیگر شخصیتهای درباری مشغول شکار هستند. در این بخش، برخی سنگنگارهها ناتمام بوده و نشاندهنده تلاشهای ناکامل هنرمندان است. گلکاریهای زیبایی نیز در اطراف این آثار به چشم میخورد.
علاوه بر این، ایوان کوچکتری که تصاویری از دو نفر به نامهای شاپور و نرسی در آن حجاری شده، به شدت تحت تأثیر فرایند نگهداری قرار گرفته است و متونی به زبان پهلوی نیز در اینجا حک شده که اشاره به دوران باستان دارند. بر اساس گزارشها، عکاسباشی با ثبت تصاویر با کیفیت از این آثار، به حفظ تاریخ و فرهنگ بنیادین سنگنگارههای طاق بستان کمک کرده است.**اخبار فرهنگی و تاریخی: نگاه به تاریخ ایران در آثار باستانی**
نرسیشاه، پادشاه ایران و عراق عرب، بهعنوان یکی از شاهان برجسته طایفه هرمزیه شناخته میشود. در یکی از ایوانها، تصاویری از زردشت و شاپور به چشم میخورد که به همراه یک دشمن در حال افتادن به تصویر کشیده شدهاند. این تصاویر بهشکل نورانی دور سر زردشت قرار دارد که یادآور نقوش مذهبی معاصر است.
عمادالدوله، حوضخانهای ساخته که سردر زیبایی دارد. هرچند این روزها آب در حوضها کاهش یافته، در بهار این مکان معروف به آب فراوان است. همچنین آثار باستانی دیگری از جمله استوانههای قدیمی و مجسمههایی که بهتازگی کشف شدهاند در این منطقه وجود دارد. این مجسمهها، هرچند که بهخوبی قابل شناسایی نیستند، اما به عنوان نمادهای فرهنگی و اعتقادی قبایل لُر شناخته میشوند.
در روزهای اخیر، حال عمومی مناسب نبوده و برخی از عزیزان در جمع خود حضور داشتند. در عصر، سوار بر اسب به منزل برگشتیم و شب را در آرامش سپری کردیم.
منطقه بستام، که اکنون به نام طاقبستان مشهور است، دارای سرآبی است که در بهار آب فراوان آن به مزارع اطراف توزیع میشود. با نزدیک شدن به تابستان، حجم آب کاهش یافته و تنها تعداد محدودی از سنگها باقی میماند. این آب برای مزارع عمادیه و دیگر نواحی تقسیم میشود و آثار تاریخی در این منطقه بهخوبی نمایان است.
در تاریخ ۶ شعبان ۱۲۸۷، روزی پرمشغله در منزل سپری شد. مخابرات و ملاقاتهای زیادی با شخصیتهای مهم از جمله وزیر خارجه انجام گرفت. عصر، تیراندازی مراسمی با توپهای خاص در کرمانشاه برگزار شد و تماشاچیان زیادی به تماشای این رویداد جذاب رفتند. شب، آتشبازی دیدنی دیگری نیز به نمایش درآمد و علیرغم برخی مشکلات، روز به خوبی سپری شد.
این رویدادها تنها نمونهای از تنوع فرهنگی و تاریخی غنی ایران است که همچنان در یادها و آثار باستانی برجا مانده است.
