در آبان ماه سال ۱۳۴۴، یک شهرک به منظور کنترل و مدیریت بحران مهاجرت به تهران افتتاح شد. این اقدام به منظور ساماندهی و تسهیل شرایط زندگی مهاجران طراحی شده است.

**مهاجرت به تهران در دهه ۱۳۴۰ و راهکارهای مسکونی آن**

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین و با استناد به اطلاعات آنلاین، در نیمه اول دهه ۱۳۴۰، برنامه‌های انقلاب سفید و اصلاحات ارضی موجب افزایش مهاجرت به شهرهای بزرگ شد. این فرایند بدون در نظر گرفتن تأمین مسکن مناسب، به بحران آلونک‌نشینی و چالش‌های اجتماعی در حاشیه تهران منجر گردید. در این راستا، کوی نهم آبان، که در سال ۱۳۴۲ تأسیس شد، به عنوان یکی از چندین شهرک طراحی شده برای ساماندهی مهاجران به تهران مورد توجه قرار گرفت.

در تاریخ ۹ آبان ۱۳۴۴، محمدرضا شاه به محله ولی‌آباد واقع در انتهای خیابان آرامگاه، به منظور افتتاح کوی نهم آبان، سفر کرد. این منطقه به زعم شاه برای اسکان مهاجران بیبضاعت طراحی شده بود و هدف وی ثبت دستاوردی در راستای مقابله با مسأله آلونک‌نشینی بود. روزنامه اطلاعات در تاریخ ۱۰ آبان ۱۳۴۴ گزارشی دقیق از جزئیات ساخت شهرک، امکانات مسکونی و روش اسکان خانواده‌های آلونک‌نشین منتشر کرد. پس از پیروزی انقلاب، نام این شهرک به ۱۳ آبان تغییر یافت، اما مشکلات مربوط به حاشیه‌نشینی در این منطقه تا مدت‌ها ادامه داشت. جالب است که این شهرک به عنوان اولین محله‌ای در تهران و ایران شناخته می‌شود که پس از انقلاب از خدمات لوله‌کشی گاز بهره‌مند شد.

علاقه‌مندان می‌توانند بخش‌های مهم گزارش و عکس‌های مرتبط را مشاهده کنند.