**خاطرات ناصرالدینشاه قاجار در سفر به زیارت**
به گزارش خبرگزاری، ناصرالدینشاه قاجار در تاریخ جمعه 8 رمضان 1287 (11 آذر 1249) ضمن یادداشتهای خود از زیارتش در کربلا گفت که ناهار را در منزل صرف کرده و بلافاصله به زیارت رفتند. وی از شلوغی مسیر یاد کرده و به ورود به صحن مقدس اشاره کرد که در آنجا دعا و نماز خوانده است. شاه قاجار نگرانی خود را درباره وضعیت رواقهای حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) و فرشهای گنبد بیان کرده و بر لزوم تعمیرات تاکید کرد.
ایشان همچنین از حجرات صحن بازدید کرده و به تعمیراتی که با بودجه ایشان انجام شده بود، اشاره کرد. نارضایتی خود را از وضعیت رطوبت و تخریب کاشیها اعلام نمود.
ناصرالدینشاه در ادامه به قبرستان نزدیک زیارت اشاره کرد و به معرفی مکانهای مختلف دفن شخصیتهای تاریخی از جمله مقبره معتبرترین علمای زمان پرداخت. او همچنین به مسئله مشکلات موجود در محوطه زیارت پرداخته و خواستار توجه بیشتر به امور عمرانی آنجا شد.
در همین حال، وی به سقاخانهای که به همت مادر سلطان عبدالمجیدخان ساخته شده، اشاره کرد که به زائران قند و شربت میدهد و به دیدار تالار تازه تاسیس درویشان پرداخت که با جمع زیادی از آنها روبرو شد. ناصرالدینشاه در توصیف دراویش بیان کرد که آنها مذهب خاصی ندارند و صرفاً به زندگی روزمره مشغولاند.
پس از سفر به زیارت، وی به منزل بازگشت و از سرنوشت گربهاش، «ببریخان»، که به مدت طولانی گم شده بود، ابراز خوشحالی کرد. ناصرالدینشاه همچنین از وضعیت سلامتی نزدیکانش خبر داد و با اشاره به تب «امینالسلطان»، از عدم دیدار حاجی میرزا علی و حکیمالممالک از آخرین سفر به کاظمین ابراز نگرانی کرد.
این خاطرات به وضوح از زندگی روزمره و دغدغههای ناصرالدینشاه قاجار در دوران خود حکایت دارد.
منبع: روزنامه خاطرات ناصرالدینشاه قاجار، نشر دکتر محمود افشار، 1398.
