به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، به نقل از ایبنا، مرتضی سرهنگی نویسنده کتاب «قاسم» در مقدمهای بیان کرد که قرار بود به هند سفر کند و بلیت خود را برای شنبه ۱۴ دی ۱۳۹۸ تهیه کرده بود. او یادآور شد که در صبح جمعه پیامی از یکی از همکارانش دریافت کرد که خبر شهادت سردار قاسم سلیمانی را به او رساند. در ابتدا، او به این خبر شک کرد اما با روشن کردن تلویزیون و دیدن خبر فوری، متوجه واقعیت ماجرا شد و از بلند شدن از روی مبل ناتوان ماند و تصمیم گرفت سفرش را لغو کند.
کتاب «قاسم» به شرح زندگی، شخصیت و تجربیات میدانی سردار سلیمانی میپردازد و سرهنگی با سالها فعالیت در زمینه خاطرهنگاری جنگ ایران و عراق، به بررسی زوایای انسانی و ملموس زندگی این شخصیت بزرگ پرداخته است. او در سیصد و شصت و هشتمین «شب خاطره» اعلام کرد که نگارش این کتاب پنج سال به طول انجامیده و هدف آن ارائه تصویری دقیق و چندبعدی از سلیمانی بوده است.
تاکید سرهنگی بر مصاحبه با همرزمان، خانواده و شاهدان نشاندهنده اهتمام او به معرفی ابعاد مختلف شخصیت سلیمانی است. این روش پژوهشی به خلق تصویری مستند و انسانی از او منجر شده و به ثبت ارزشهای زندگی این شخصیت کمک کرده است.
کتاب همچنین به اهمیت ثبت تاریخ شفاهی اشاره میکند و بر این نکته تاکید دارد که شهادت پایان یک داستان نیست بلکه آغاز ثبت تجارب تاریخی است که میتواند نسلهای آینده را با واقعیتها و ارزشها آشنا کند. این اثر با ارائه خاطرات و گفتگوها، فضایی را برای آشنایی خواننده با شخصیت سلیمانی فراهم میآورد و تلاش میکند تا میراث انسانی و اخلاقی او را حفظ کند.
کتاب «قاسم» نه تنها یک بیوگرافی رسمی، بلکه مجموعهای است از روایتها و خاطرات مختلف که در نهایت تصویری جامع از سلیمانی به مخاطب ارائه میدهد. ساختار کتاب به صورت اپیزودیک و بر اساس فصلهای کوتاه طراحی شده و هر بخش بر یک رویداد یا خاطره تمرکز دارد.
فصل اول کتاب به دوران کودکی و نوجوانی سلیمانی در رابر کرمان اختصاص دارد و به توصیف زندگی روستایی، چالشهای خانوادگی و شکلگیری روحیه مسئولیتپذیری او میپردازد. فصل دوم ورود او به سپاه پاسداران در سالهای ابتدایی انقلاب را روایت کرده و تجربههای اولیه او را در این زمینه به تصویر میکشد. فصل سوم نیز به مراحل اعزام سلیمانی میپردازد.**گزارش در مورد ورود قاسم سلیمانی به جبههها و فرماندهیهای وی**
فصل ابتدایی گزارش به بررسی ورود قاسم سلیمانی به جبهههای غرب و جنوب کشور اختصاص دارد. این بخش عمدتاً بر اساس نقلقولهای همرزمان و نزدیکان وی تدوین شده و به بررسی نخستین تجربیات میدانی، چالشهای موجود در عملیاتها و نحوه شکلگیری اعتماد نیروها به سلیمانی در میادین جنگ میپردازد.
**فرماندهی و مدیریت در میدان**
در فصل چهارم، به دورههایی پرداخته میشود که سلیمانی مسئولیتهای حساستری را بر عهده گرفت و در سطوح بالاتری از فرماندهی فعالیت نمود. نویسنده با ارائه مثالهای رفتاری، شیوههای مدیریت نیروی انسانی، ارتباط با رزمندگان و اصول اخلاقی را در جنگ تبیین میکند. این فصل به عنوان یکی از نقاط برجسته کتاب شناخته میشود.
**لحظات حساس و عملیاتهای تعیینکننده جنگ**
فصل پنجم به چند عملیات کلیدی که سلیمانی در آنها نقش بسزایی داشته، میپردازد. در این بخش، تمرکز بیشتر بر روی احساسات رزمندگان، لحظات بحرانی و ویژگیهای شخصیتی سلیمانی در شرایط دشوار است. فضای پرتنش میدان نبرد در این فصل به خوبی حس میشود.
**زندگی انسانی و روابط روزانه در جبهه**
در فصل ششم، جنبههای انسانی زندگی یک فرمانده در دوران جنگ بررسی میشود. نویسنده به رفتار سلیمانی با نیروهایش، ساعات بشاش و متفکرانهاش و ارتباط او با ساکنان مناطق جنگزده میپردازد. این بخش از کتاب به نمایش لایههای عمیقتر شخصیتی سلیمانی کمک میکند.
**پس از جنگ و مسئولیتهای جدید**
فصل هفتم به نظر سلیمانی درباره پایان جنگ و تغییرات پس از آن اشاره دارد. هرچند جزئیات سیاسی اعمال نمیشود، ولی نشان میدهد که دوران جنگ چگونه بر شخصیت و آینده وی تأثیر گذاشته است.
**میراث و خاطرات نزدیکان**
فصل پایانی کتاب به اهمیت حفظ خاطرات سلیمانی اختصاص دارد. روایتهایی از دوستان و همراهان او ارائه میشود که تصویری انسانیتر از سلیمانی ترسیم میکند. هدف این فصل، تجزیه و تحلیل شخصیت فرماندهای سادهزیست و مسئولیتپذیر است.
همچنین تأکید بر این دارد که دوره جوانی و ورود سلیمانی به سپاه، سنگ بنای اصلی پیشرفتهای آیندهاش بوده است. نویسنده در تلاش است تا با بازگو کردن لحظات ساده ولی معنادار، ابعاد کمتر گفتهشده شخصیتی او را به نمایش بگذارد.
**فرماندهی با احساسات و دغدغههای انسانی**
یکی از بارزترین ویژگیهای کتاب، زبان صمیمی و احساسی آن است. برخلاف روایتهای نظامی و خشک، این اثر به توصیف سلیمانی به عنوان فردی با دغدغه، احساسات و روابط اجتماعی میپردازد. این رویکرد باعث جذابیت بیشتر کتاب برای طیف وسیعی از خوانندگان شده و بر نقش سلیمانی در جنگ ایران و عراق نیز تأکید دارد.کتاب «قاسم» به بررسی شخصیت قاسم سلیمانی میپردازد و بیشتر جنبههای ادبیات دفاع مقدس را در خود جای داده است تا اینکه به یک مطالعه پژوهشی نظامی تبدیل شود. این اثر اغلب از ورود به مباحث سیاسی حساس یا تحلیلهای مرتبط با منطقه دوری میجوید. هرچند که به نقش سلیمانی در سالهای پس از جنگ اشارههایی شده، اما تمرکز اصلی کتاب بر روی دوران جنگ و سالهای آغازین آن است که نویسنده به شکلگیری شخصیت و روحیه سلیمانی در این بستر توجه خاصی دارد.
کتاب «قاسم» سعی دارد علاوه بر مباحث سیاسی و تاریخی، یک پرتره انسانی و روایی از قاسم سلیمانی خلق کند. این رویکرد سبب شده مخاطبان علاقهمند به ادبیات دفاع مقدس به راحتی جذب آن شوند، در حالی که ممکن است محتوای آن به اندازه کافی عمیق یا مستند برای پژوهشگران تاریخ معاصر و امنیتی نباشد.
در بخشی از این کتاب، سلیمانی به یادآوری لحظاتی با نوههایش میپردازد و احساساتی از جمله دلبستگی و نگرانی را بیان میکند. وی در توصیف این لحظات میگوید که گاهی در دلش احساس میکند باید با بچهها خداحافظی کند و ناراحتیهای ناشی از جلسات کاری را با صحبت با آنها تسکین دهد. این ابراز احساسات انسانی به خوبی نشان میدهد که سلیمانی چگونه تحت فشارهای جنگ و مسئولیتهایش، به لحظات ساده زندگی خود و ارتباط با خانواده اهمیت میداده است.
