تماس با ما

هشتاد و هشت سال پیش، ناصرالدین‌شاه در بخشی از خاطرات خود به ماجرای قرق حرم اشاره کرده و ذکر می‌کند که به زیارت ضریح حضرت سیدالشهدا (ع) رفتند. این واقعه نشان‌دهنده اهمیت زیارت اماکن مقدس و تعامل مردم با صفای معنوی آنهاست.

هشتاد و هشت سال پیش، ناصرالدین‌شاه در بخشی از خاطرات خود به ماجرای قرق حرم اشاره کرده و ذکر می‌کند که به زیارت ضریح حضرت سیدالشهدا (ع) رفتند. این واقعه نشان‌دهنده اهمیت زیارت اماکن مقدس و تعامل مردم با صفای معنوی آنهاست.

**گزارش خبری از یادداشت‌های ناصرالدین‌شاه قاجار**

به نقل از خبردونی، ناصرالدین‌شاه قاجار در یادداشت‌های خود به تاریخ دوشنبه ۱۱ رمضان ۱۲۸۷ (۱۴ آذر ۱۲۴۹) اشاره می‌کند که در منزل خود ناهار خورده و در صبح برای حمام به سرتن‌شوری رفته است. پس از آن، شاه سوار کالسکه شده و به زیارت اباعبدالله الحسین (ع) رفت و در آنجا نماز را در کنار مرقد مطهر حضرت خواند.

در ادامه، وی با میرزا حسن کلیددار به داخل ضریح رفته و با تلاش، اقدام به برداشت تربت از قبر مطهر می‌کند. ناصرالدین‌شاه در این یادداشت، سختی‌هایی را که در این روند با آنها مواجه شده، توصیف می‌کند. وی به وضوح از دشواری‌های فیزیکی و روحی در فضای تنگ ضریح سخن می‌گوید و نهایتاً موفق به برداشت چند مشت تربت می‌شود.

پس از بازگشت به منزل، او بسته تربت را به امین‌السلطان سپرد. ناصرالدین‌شاه همچنین لباس‌های خود را در یک بقچه جداگانه قرار داد و آنها را برای نگهداری به رخت‌دار سپرد. در ادامه، وی از مراسم روضه‌خوانی حاجی ملاباقر و ملابقر واعظ شیرازی یاد می‌کند و به حضور مهمانان و شخصیت‌های برجسته در این مراسم اشاره دارد.

در بخش‌های پایانی این یادداشت، او از خبر فوت چند تن از شخصیت‌های مورد توجه از جمله حاجی مشهدقلی آقای قاجار و نصرالله‌خان پسر امین‌الدوله اطلاع می‌دهد. همچنین اشاره به سفر محقق به نجف و مرخصی آجودان‌باشی برای رفتن به مکه می‌کند.

یادداشت‌های این روز ناصرالدین‌شاه به وضوح نشان‌دهنده وضعیت اجتماعی و سیاسی آن دوره است.

**منبع:** روزنامه خاطرات ناصرالدین‌شاه قاجار، به کوشش مجید عبدامین، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ اول، زمستان ۱۳۹۸.

روز دزفول، آذرماه ۱۳۶۱، به عنوان یک روز تاریک و دردناک در تاریخ ایران شناخته می‌شود. در این روز، حملات ناگهانی و سنگین دشمن به این شهر، موجب کشته و زخمی شدن بسیاری از مردم شد و صحنه‌هایی از ویرانی و غم را رقم زد. واقعه‌ای که هنوز در یادها باقی مانده و یادآور فداکاری‌ها و مقاومت مردم در برابر سختی‌هاست.

روز دزفول، آذرماه ۱۳۶۱، به عنوان یک روز تاریک و دردناک در تاریخ ایران شناخته می‌شود. در این روز، حملات ناگهانی و سنگین دشمن به این شهر، موجب کشته و زخمی شدن بسیاری از مردم شد و صحنه‌هایی از ویرانی و غم را رقم زد. واقعه‌ای که هنوز در یادها باقی مانده و یادآور فداکاری‌ها و مقاومت مردم در برابر سختی‌هاست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *