تماس با ما

در دهه ۵۰، قهوه‌خانه ویژه هواداران «پرسپولیس» به یکی از نقاط تجمع طرفداران تبدیل شده بود. در آنجا، همه لحظاتی خاص را با بوق‌های چندلوله‌ای «محمد بوقی» به اشتراک می‌گذرانیدند. در میان شور و هیجان، فریاد زدم: «پروین! آقایان را برای بازی آماده کن!»

در دهه ۵۰، قهوه‌خانه ویژه هواداران «پرسپولیس» به یکی از نقاط تجمع طرفداران تبدیل شده بود. در آنجا، همه لحظاتی خاص را با بوق‌های چندلوله‌ای «محمد بوقی» به اشتراک می‌گذرانیدند. در میان شور و هیجان، فریاد زدم: «پروین! آقایان را برای بازی آماده کن!»

به گزارش خبرنگار ما، در آذرماه سال 1352، حدود سه ماه پس از پیروزی تاریخی پرسپولیس برابر تیم تاج در 16 شهریور همان سال، شوق هواداران این تیم در خیابان‌ها و قهوه‌خانه‌ها قابل مشاهده بود. به ویژه در قهوه‌خانه‌ای مشهور به «قهوه‌خانه عاشقان» واقع در خیابان شاه‌آباد، هواداران هر شب به یاد این پیروزی شگفت‌انگیز تجمع می‌کردند و شور و هیجان خود را ابراز می‌نمودند.

در این قهوه‌خانه، که به محلی برای گفتگو درباره تیم محبوبشان تبدیل شده بود، هواداران با آغوش باز از تمامی اقشار جامعه شامل کارگران، دانشجویان و پزشکان به جمع می‌پیوندند تا درباره موفقیت پرسپولیس و ششگل زدن به تاج سخن بگویند. گزارش مجله «سپید و سیاه» به تاریخ 14 آذر 52، تصاویری از شادی هواداران کشیده و کبوترهای سفیدی که پیام‌های شادباش را بر دوش داشتند، به تصویر کشیده است.

این قهوه‌خانه به‌عنوان مرکزی برای جشن گرفتن پیروزی‌ها و تجدید خاطرات هواداران، از ساعت‌های اولیه بعدازظهر تا اواخر شب پذیرای علاقه‌مندان به پرسپولیس بود. در این مکان، افراد با هر نوع شغل و درآمدی بدون خودشیفتگی به یکدیگر پیوسته و هدف مشترکشان را که همان حمایت از پرسپولیس و شادمانی به خاطر پیروزی‌های آن بود، دنبال می‌کردند.

در روزهای بازی، ورزشگاه‌ها با حضور هواداران پرشور پر می‌شد و آنها به تشویق بازیکنان تیم محبوب خود می‌پرداختند. احساساتی همچون شور و اشتیاق همواره در این فضاها موجود بود و پرسش‌های زیادی درباره دلایل موفقیت پرسپولیس در دل‌ها و ذهن‌های طرفدارانش به وجود می‌آمد. شب پیش از مسابقه با «پاس»، قهوه‌خانه عاشقان دوباره به صحنه‌ای از بحث و تبادل نظر تبدیل شد و هواداران بار دیگر دل‌گرمی و امید به پیروزی را در خود زنده کردند.در قهوه‌خانه‌ای معروف به نام «عاشقان پرسپولیس» که در دهه 50 راه‌اندازی شده است، طرفداران این تیم با شور و اشتیاق به تشویق و سرودن شعارهای جدید می‌پردازند. یکی از فعالان این قهوه‌خانه، «محمد بوقی»، با استفاده از بوق چندلوله‌ای، تیمش را در برخی از حرکات نمایشی تشویق می‌کند.

این قهوه‌خانه‌ها که توسط دو هوادار جدی تیم پرسپولیس اداره می‌شوند، هدف‌شان ایجاد وحدت و همبستگی بین طرفداران است. در اینجا، افراد مختلفی از جمله چهره‌های شناخته‌شده فوتبال و جوانان جدیدی که به جمع هواداران پیوسته‌اند، حضور دارند.

در یکی از بازدیدها، پس از استقبال گرم از سوی مردم، مهمانان با چای پذیرایی شدند. یکی از هواداران میانسال در این قهوه‌خانه گفت: «من همیشه طرفدار پرسپولیس بوده‌ام و از زمانی که نام این تیم شاهین بود، از آن حمایت کردم. این بازیکنان با احترام به طرفداران عادی، بخصوص کسانی که بلیت‌های ارزان‌تری دارند، توجه زیادی دارند.»

این هوادار تاکید کرد که حضور پرسپولیس در بازی‌ها باعث می‌شود تا قهوه‌خانه‌ها دوباره رونق بگیرند. وی به یاد می‌آورد که روزی در یک مسابقه، برای تحریک تیمش فریاد زده که «پروین! آقایان را بساز»، که این یادآوری فضای شاداب و پرانرژی هواداران را به تصویر می‌کشد.

این قهوه‌خانه‌ها همچنان مرکز تجمع هواداران وفادار پرسپولیس هستند که با وجود تحولاتی مانند ورود تلویزیون، هنوز جذابیت خود را حفظ کرده‌اند.### نمایش مهارت بازیکن پرسپولیس

یک بازیکن پرسپولیس در حین بازی، با مهارت خود توجه‌ها را جلب کرد و موفق شد تعداد زیادی از بازیکنان حریف را عبور دهد.

#### عیادت از فرزند و حضور در مسابقه

یکی از هواداران پرسپولیس داستان جالبی را به اشتراک گذاشت. او گفت: “بچه‌ام در بیمارستان بستری بود و ملاقات تنها در روزهای خاصی امکان‌پذیر بود. در یکی از این روزها، با وجود نگرانی‌ها، تصمیم گرفتم به تماشای مسابقه بروم.” او به یاد می‌آورد که پس از تماشای مسابقه به قهوه‌خانه رفت و دوستانش از وضعیت پسرش آگاه شدند. به گفته او، بازیکنان پرسپولیس دوشنبه برای عیادت پسرش به بیمارستان آمدند و این عمل آنان به ویژه برای هواداران قابل تقدیر بود.

او ادامه داد: “محبت به پرسپولیس به دلیل جوانمردی و ادب بازیکنانش است و ما بدون هیچ خواسته‌ای از آن‌ها حمایت می‌کنیم.”

#### تلاش برای اتحاد هواداران

در ادامه نشست قهوه‌خانه، تعداد علاقه‌مندان به شدت افزایش یافت و بحث‌ها به سمت مسائل اجتماعی و قضاوت‌های نادرست پیش رفت. یک دانشجو بیان کرد که گاهی اوقات قضاوت‌ها سبب می‌شود تا هواداران از عصبانیت زبانشان را از دست بدهند. مردی دیگر به تلاش برخی از باشگاه‌ها برای شکستن اتحاد هواداران اشاره کرد و گفت: “آن‌ها سعی کردند با توزیع بلیت‌های رایگان ما را تقسیم کنند، اما همه چیز متوجه شدند و ما باقی ماندیم.”

او همچنین تأکید کرد که عشق به تیم ملی کشور البته در دل همه هواداران وجود دارد و در زمان مسابقات ملی، همه گروه‌ها فارغ از باشگاه خود، حمایت می‌کنند.

#### خاطره‌ای از یکی از هواداران

یک کارمند دولتی که در جمع هواداران حضور داشت، خاطره‌ای جالب تعریف کرد. او گفت: “در رستورانی که می‌رفتم، کم‌کم متوجه شدم که غذاهایم متفاوت از دیگران سرو می‌شد. گارسن معتقد بود که ما مخلص هواداران پرسپولیس هستیم.”

سپس، بحث‌ها به تحلیل بازی تیم پرسپولیس با پاس کشیده شد. هواداران با نیت و امیدواری درباره نتیجه بازی شرط بستند و در حالی که تعدادی نگران باخت احتمالی بودند، همه بر این نکته تأکید کردند که در صورت باخت، اگر تیم بهترین بازی خود را انجام دهد، باز هم پذیرای حمایت و تشویق آنها خواهد بود.

به عنوان جمع‌بندی، با خروج از قهوه‌خانه، صدای شاد و پرانرژی هواداران و بوق‌های آنها به گوش می‌رسید، صدایی که در روز مسابقه‌های پرسپولیس صدای غالب خواهد بود.

روز دزفول، آذرماه ۱۳۶۱، به عنوان یک روز تاریک و دردناک در تاریخ ایران شناخته می‌شود. در این روز، حملات ناگهانی و سنگین دشمن به این شهر، موجب کشته و زخمی شدن بسیاری از مردم شد و صحنه‌هایی از ویرانی و غم را رقم زد. واقعه‌ای که هنوز در یادها باقی مانده و یادآور فداکاری‌ها و مقاومت مردم در برابر سختی‌هاست.

روز دزفول، آذرماه ۱۳۶۱، به عنوان یک روز تاریک و دردناک در تاریخ ایران شناخته می‌شود. در این روز، حملات ناگهانی و سنگین دشمن به این شهر، موجب کشته و زخمی شدن بسیاری از مردم شد و صحنه‌هایی از ویرانی و غم را رقم زد. واقعه‌ای که هنوز در یادها باقی مانده و یادآور فداکاری‌ها و مقاومت مردم در برابر سختی‌هاست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *