به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، ماهوشخانم مونسالدوله، یکی از زنان متجدد و دنیادیده دوران قاجار، به عنوان ندیمه انیسالدوله، محبوبه حرم ناصرالدینشاه شناخته میشود. او با آشنایی به آداب و رسوم زمانه، به سفرهایی به فرانسه و سوئیس در دوران حکومت محمدرضا پهلوی پرداخت.
این شخصیت قاجاری، در اواخر عمر و در دهه نود زندگیاش، خاطرات خود را که در طول زندگی نگاشته بود، تدوین کرد. یادداشتهای او با کوشش سیروس سعدوندیان در دهه ۱۳۸۰ خورشیدی توسط انتشارات زرّین منتشر شد.
در ادامه، بخشهایی از خاطرات او آورده شده است:
در آن زمان، مرسوم نبود که زنان و مردان پیر از دندانهای عاریه استفاده کنند؛ معتقد بودند این دندانها از استخوان سگ تهیه میشود و موجب نجاست دهان میگردد. به علاوه، نمیشد که زنی به دندانساز مرد مراجعه کند. اما در این میان، یک دندانساز ارمنی در خیابان علاءالدوله، امروز خیابان فردوسی، برای مردان دندانهای عاریه میساخت.
یک خانم محترم تصمیم به ساخت دندان عاریه داشت، ولی مرد ارمنی حق نداشت چهرهاش را ببیند. بنابراین برای جلوگیری از دیدن، بقچهای بزرگ در نظر گرفته شد که وسط آن به اندازه دهان خانم سوراخی ایجاد کردند. در حین مراجعه، کلفتها روبندهاش را برمیداشتند و بقچه را محکم بر سر او میبستند. دندانساز تنها از طریق سوراخ وسط بقچه میتوانست عمل قالبگیری را انجام دهد. این خانم به دلیل این اقدام نسبت به او مورد تمسخر دیگران قرار گرفت، در حالی که امروزه در کشور، متقاضیان زایمان تحت نظر متخصصان مرد قرار میگیرند و هیچ مشکلی در این زمینه وجود ندارد.
منبع: خاطرات مونسالدوله ندیمه حرمسرای ناصرالدینشاه، به کوشش سیروس سعدوندیان، تهران: زرّین، چاپ اول، ۱۳۸۰، صص ۲۰-۱۸.
