**گزارش از خاطرات ناصرالدینشاه قاجار در تاریخ ۱۸ رمضان ۱۲۸۷**
به نقل از خبردونی، ناصرالدینشاه قاجار در خاطرات خود به روز دوشنبه ۱۸ رمضان ۱۲۸۷ (۲۱ آذر ۱۲۴۹) اشاره کرده و از تجربه ناهار خود در روزی ابری سخن گفته است. او پس از صرف ناهار، با دوستانش به گردش در کنار دریا رفت و از حرم زیارت نمود. در این حین، با سه زن چادربهسر که به نظر میرسیدند عروسهای شمسالدوله هستند، برخورد کرد و از مباحثاتی که داشتند، متوجه شد که یکی از آنها دختر مرصع خانم و دیگری دختر محمدخان قرائی است.
بعد از آن، ناصرالدینشاه به سوارکاری ادامه داد و تعدادی از اطرافیانش با او بودند. در میانه راه، او به کنار دریا پیاده شد تا قلیان بکشد و مقداری پرتقال بخورد، اما رعد و برق شدیدی شروع به طنیناندازی کرد که او را نگران بارندگی کرد. بنابراین، او به سرعت به سمت منزل حرکت کرد و در راه با یحییخان نیز ملاقات کرد.
پس از رسیدن به منزل، ناصرالدینشاه به زیارت پرداخته و از ضریح امام حسین(ع) بازدید نمود. او شمشیر معروف حضرت، تربتهای مخصوص و دعای صباح را به نشانه تبرک برداشت. شاه همچنین به نماز پرداخت و سوره الرحمن را با قلم خوب و درشتی قرائت کرد.
در ادامه به قبر آقا محمدخان رفته و جواهراتی که به تازگی از خزانه بیرون آمده بود را مشاهده کرد. او متوجه وجود وسایل زینتی و قندیلهای مرصع بزرگ از نادر شد و تصمیم گرفت آنها را از با ارزشترین جواهرات بیفزاید.
بر اساس این گزارش، در شب باران زیادی بارید و صدای دریا به گوش رسید. ناصرالدینشاه با ذکر سلامتی و شکرگزاری، به پایان روز خود رسید و خوابش برد.
این خاطرات از کتاب «روزنامه خاطرات ناصرالدینشاه قاجار» نقل شده که به کوشش مجید عبدامین و توسط انتشارات دکتر محمود افشار منتشر شده است.
