**سفر ناصرالدینشاه قاجار به کربلا درسال ۱۲۸۷ هجری**
به نقل از خبردونی، ناصرالدینشاه قاجار در خاطرات خود به تاریخ چهارشنبه ۲۰ رمضان ۱۲۸۷ (۲۳ آذر ۱۲۴۹) اشاره کرده که عزم سفر به کربلا را داشته است. او با اعلام اینکه صبح زود از خواب برخاست، به حمام رفته و سپس سوار بر کالسکه عثمانی شده تا راهی این سفر شود. در این سفر، شخصیتهایی چون والیپاشا، کمالپاشا و حسامالسلطنه نیز همراه او بودند.
در ادامه سفر، شاه قاجار تمایل به شکار داشت، اما باد سرد او را به نشستن مجدد در کالسکه وادار کرد. در مسیر، پس از توقفی برای صرف ناهار و بررسی برخی کاغذهای مهم، او از درد دندان رنج میبرد.
در زمینه سیاسی، ناصرالدینشاه به اشارهی دولت روس به کشورهای دیگر درباره عدم پذیرش عهدنامه بعد از جنگ سواستپول ابراز نگرانی کرده و وضعیت امپراطوری عثمانی را نگرانکننده توصیف کرده است.
در ادامه سفر، وی به سراپرده آفتابگردان رفته و در حین صرف کباب، درد دندان او تشدید شده و سفر را دشوارتر میکند. بعد از ناهار، او به سوی منزل حرکت کرد و در حین سفر با گروهی از اعراب که به احتمال زیاد از طایفه بلوچ بودند، روبرو شد.
کالسکه ناصرالدینشاه به محلهی نزدیک کربلا رسید و او وضو گرفته و برای زیارت آماده شد. در حین حرکت به سمت زیارت، او شاهد جمعیت و روحانیون بود که در کنار او در حال پیشروی بودند. همچنین وی گفتگویی با حاجی رضاقلیخان درباره سفر به مکه داشت.
پس از ورود به صحن مقدس و انجام نماز، ناصرالدینشاه تصمیم گرفت تا بیست و سوم رمضان در آنجا بماند و پس از زیارت به منزل برگشت. در این بین، ناظر حضور انیسالدوله بر روی خر سفید نیز بود که به زیارت میرفت.
او سفر را در شب با تحمل هوای سرد به پایان رساند.
**منبع**: روزنامه خاطرات ناصرالدینشاه قاجار، به کوشش مجید عبدامین، انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ اول، زمستان ۱۳۹۸.
