ناصرالدینشاه قاجار در خاطرات خود به تاریخ شنبه ۲۳ رمضان ۱۲۸۷ (۲۶ آذر ۱۲۴۹) اشاره کرده و از درد شدید دندان پیشرو خود در صبح آن روز یاد میکند. او بیان میکند که این درد باعث کسل شدنش شده و نتوانسته ناهار بخورد.
او ذکر میکند که حرم امروز به حُر و خیمهگاه رفته است و پس از آن تصمیم میگیرد به زیارت حضرت برود. در این زیارت، بعد از خواندن نماز در ضریح، نماز ظهر و عصر را نیز به جا میآورد. بعد از صحبت با آخوند ملاحسین اردکانی در مورد مسائل علمی و رسیدگی به امور فقرا، ناصرالدینشاه به زیارت حبیب ابن مظاهر رفته و به مشاهده قتلگاه میپردازد و از آنجا دور چرخ میزند.
در ادامه به بازدید از مقبره شاهزادههای هند، و سپس قبرهایی همچون آقا محمدصالح کرمانشاهانی و اعتمادالدوله عیسیخان میپردازد و در نهایت به زیارت حضرت عباس نزدیکی میکند تا به منزل بازگردد.
در این میان، او از ملاقات با شیخ عبدالمحسن ابن هزّال و حاجی محمدصادق تاجر کسمایی خبر میدهد و از درگذشت چند نفر از جمله میرزا حسینعلی یوغورت در طهران و محمدتقیبیک نایب کالسکهخانه مطالبی را مطرح میکند.
او در پایان به امید بهبودی از درد دندان و شکرگزاری از بهتر شدن آن میپردازد و مسیری که از حرم حضرت عباس به دیگر زیارتگاهها میرسد را توضیح میدهد.
این مطالب از کتاب “خاطرات ناصرالدینشاه قاجار از ربیعالاول ۱۲۸۷ تا شوال ۱۲۸۸” نقل شده است.
