به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین و به نقل از ایسنا، روز ۲۹ مرداد ۱۳۶۷، آتشبس رسمی بین ایران و عراق پس از چهار ماه تنش آغاز شد و وضعیت عمومی مناطق به حالت آرامی درآمد.
در این راستا، لشکر ۷۷ خراسان با هدف تسلط بر مواضع غرب رودخانه دویرج، به گردان «۷۹۱ تکاور» که از «تیپ ۴۵» مأموریت گرفته بود، دستور داد تا قبل از شروع آتشبس، اقدام به اشغال نماید. با وجود اینکه فعالیت مزبور قبل از آتشبس انجام شد، نیروهای عراقی به این وضع اعتراض کردند و مدعی شدند که منطقه اشغالشده ایران متعلق به خودشان است.
مذاکرات بین دو طرف بینتیجه ماند و در حالی که سربازان برای درگیری آماده بودند، به دلیل دستورات برای خودداری از تیراندازی، نیروهای ایرانی محاصره شدند و آخرین اقدام عراق در جنگ به شکلی غیرمنصفانه صورت پذیرفت.
در پی این عملیات، که در تاریخ ۳۰ مرداد ۱۳۶۷ به وقوع پیوست، فرمانده ایرانی با ناظران سازمان ملل به مواضع عراقیها رفت و در آنجا بازداشت شد. به دنبال این رویداد، ۷۰۰ نفر از ۲۵۰۰ نیروی حاضر نیز به اسارت نیروهای عراقی درآمدند.
اما با تدبیر فرمانده، با ارتباط بیسیم با یگانهای خودی پیامی ارسال شد که باعث شد حدود ۱۸۰۰ نفر از نیروهای ایرانی از رودخانه «دوبرج» عبور کنند و در ساحل شرقی مواضع دفاعی تثبیت کنند. در نتیجه تعداد اسرا کاهش یافت و غیر از این موضوع، تلفات و ضایعاتی در این عملیات به وجود نیامد.
