به گزارش خبرگزاری **خبرآنلاین** به نقل از ایسنا، فرزان آذرپناهی، یکی از آزادگان جنگ تحمیلی، به روایت خود از دوران اسارت پرداخت. او که اهل خوزستان و مناطق امیدیه و آغاجاری است، گفت: “پس از ۳۶ ساعت فعالیت در جبهه، در محاصره نیروهای بعثی قرار گرفتم و ساعت ۳:۲۰ بعدازظهر همان روز به اسارت درآمدم. نخستین اردوگاهی که به آن منتقل شدم، اردوگاه الانبار بود که برای یک سال از حضور آقای ابوترابی بهرهمند بودم و سپس به اردوگاه موصل رفتم و تا سال ۱۳۶۷ در آنجا بودم.”
آذرپناهی به یاد میآورد که چند روز پیش از ۲۴ مرداد، تلویزیون عراق در آسایشگاه اعلام کرد که صدام پیام مهمی دارد و به زودی تبادل اسرا انجام خواهد شد. این خبر شادی خاصی را میان اسرا ایجاد کرد، هرچند با پیشینه وعدههای قبلی، همچنان تردیدهایی در این مورد وجود داشت. سید علی سجادی، دیگر آزاد شده، در ساعت ۱۲ ظهر همان روز خبر خوشی را به اطلاع دیگر اسرا رساند که تبادل اسرا به زودی انجام خواهد شد و این خبر به طور رسمی از تلویزیون عراق اعلام شد.
در بعدازظهر همان روز، صلیبسرخ وارد اردوگاه شد و با صدا زدن ارشدهای آسایشگاه، مراحل تبادل آغاز شد. اسرا را فرد به فرد در وسط اردوگاه نشاندند و سپس به سمت بغداد و مرز خسروی منتقل کردند. آذرپناهی به یاد میآورد که اتوبوس آنها دو سرباز داشت که از آنها با نگاهی ملتمسانه نظارت میکردند.
پس از رسیدن به بغداد، بچهها در مرز خسروی با چادرها و پرچمهای صلیبسرخ مواجه شدند. آنها به محض ورود به خاک وطن، خاک را بوسیدند و به نشانه عشق به میهن، نماز خواندند. پس از سه روز قرنطینه، بچهها دستهبندی شدند و با هواپیما به تهران منتقل شدند تا به زیارت حرم امام راحل بروند و تجدید بیعت کنند، گرچه آذرپناهی ابراز کرد که آرزوی دیدار با امام برایشان محقق نشد.
وی در پایان خاطراتش به لحظه احوالپرسی با برادرش در فلکه چهارشیر اشاره کرد که با احساساتی عمیق، در آغوش یکدیگر گریستند.
