تماس با ما

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، احمد زیدآبادی در نشریه هم‌میهن به بررسی شخصیت سیاسی زنده‌یاد دکتر ابراهیم یزدی پرداخت. او خاطرنشان کرد که در آغاز پیروزی انقلاب اسلامی، دکتر یزدی به عنوان یکی از چهره‌های برجسته رسانه‌ای شناخته می‌شد و بسیاری او را سازنده برنامه‌های انقلابی می‌دانستند. با این حال، ویژگی‌های سیاسی وی به زودی موجب شد تا گروه‌هایی از نیروهای چپ‌گرا، اعم از مارکسیست و مذهبی، جبهه‌ای علیه او تشکیل دهند. برخی جنبه‌های شخصیتی دکتر یزدی، مانند زندگی در آمریکا، پوشش خاص و تلفظ برخی واژه‌ها، سبب تولید افسانه‌هایی پیرامون او شد.

زیدآبادی ادامه داد که در فضایی تبلیغاتی و یک‌سویه، این تصویرسازی‌ها تأثیری جدی بر افکار عمومی داشت و جوانان سیاست‌زده آن زمان آن تصویر را پذیرفته و ترویج می‌کردند. او همچنین به تجربه خود در سال 1362 و ورود به دانشگاه تهران اشاره کرد و گفت که در آن زمان دیدگاه‌های منفی درباره دکتر یزدی هنوز در ذهنش باقی بود.

اما به تدریج شرایط تغییر کرد و نیاز به فضای سیاسی باز، منجر به کاهش مرزهای ایدئولوژیک میان چپ و راست شد. در این میان، مسعود پدرام، یکی از فعالان جوان، تلاش کرد تا گفت‌وگویی میان چهره‌های مختلف سیاسی برقرار کند. نخستین جلسه این گفتگوها در منزل دکتر یزدی برگزار شد، جایی که زیدآبادی برای نخستین بار با شخصیت واقعی او آشنا شد.

او در مورد دکتر یزدی نوشت که او فردی متدین، ساده‌زیست و علاقمند به ایران بود که در پی اخبار داخلی و بین‌المللی بود و تمایل به بحث و گفت‌وگو با دیگر نیروهای سیاسی داشت. زیدآبادی همچنین به ویژگی‌های تشکیلاتی دکتر یزدی اشاره کرد و گفت که او مرزهای کار تشکیلاتی را جدی می‌گرفت و این مسأله موجب سوءتفاهم‌هایی در ارتباطاتش با دیگران می‌شد.

به‌عقیده زیدآبادی، رویکرد دکتر یزدی به سیاست و تعامل با دیگران، صحیح و منطقی بود، اگرچه برخی آن را به عنوان مایه بی‌اعتمادی تلقی می‌کردند.در سال‌های اخیر، برخی افراد به دلایل مشخصی شروع به انتقام‌جویی از انقلاب ۵۷ و شخصیت‌های مهم آن کرده‌اند. در این میان، مرحوم دکتر یزدی در خط مقدم این حملات قرار گرفته است. اگرچه او همچون هر فرد دیگری ممکن است نقاط ضعفی داشته باشد، اما انتساب اتهامات بی‌اساس به او و نادیده گرفتن دستاوردها و تلاش‌هایش، نشانه‌ای از بی‌انصافی است. این نوع قضاوت‌ها در مواقعی که برخی از ایرانیان تمایل به انقلاب دارند، به وفور دیده می‌شود و می‌تواند به تحریف تاریخ منجر شود. روحش شاد باد.

روز دزفول، آذرماه ۱۳۶۱، به عنوان یک روز تاریک و دردناک در تاریخ ایران شناخته می‌شود. در این روز، حملات ناگهانی و سنگین دشمن به این شهر، موجب کشته و زخمی شدن بسیاری از مردم شد و صحنه‌هایی از ویرانی و غم را رقم زد. واقعه‌ای که هنوز در یادها باقی مانده و یادآور فداکاری‌ها و مقاومت مردم در برابر سختی‌هاست.

روز دزفول، آذرماه ۱۳۶۱، به عنوان یک روز تاریک و دردناک در تاریخ ایران شناخته می‌شود. در این روز، حملات ناگهانی و سنگین دشمن به این شهر، موجب کشته و زخمی شدن بسیاری از مردم شد و صحنه‌هایی از ویرانی و غم را رقم زد. واقعه‌ای که هنوز در یادها باقی مانده و یادآور فداکاری‌ها و مقاومت مردم در برابر سختی‌هاست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *