تماس با ما

مظفرالدین‌شاه در خاطرات خود به این موضوع اشاره می‌کند که یک قالب‌گیر اهل پاریس به مدت کوتاهی مشغول به کار بود و سپس محل را ترک کرد. همچنین، وی روایت می‌کند که سازنده تپانچه، دوازده قبضه تپانچه را به ایشان تحویل داد که تهیه شدند.

مظفرالدین‌شاه قاجار، در ماه آخر سال ۱۳۱۷ هجری قمری، سفر نخست خود به فرنگ را آغاز کرد و تمام وقایع این سفر را به شکل روزنوشت ثبت کرده است. به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در روز دوشنبه هفتم جمادی‌الاول ۱۳۱۸، شاه در دفتر خاطراتش از تجارب خود در یکی از شهرهای اروپایی نوشت.

او در این روز با سلامتی، به نوشیدن آب معدنی در مارین‌باد (جمهوری چک امروزی) پرداخت. پس از بیدار شدن در ساعت ۶:۳۰ صبح، به سمت منبع آب رفت و دو لیوان از آن نوشید. به گفته وی، این آب طعم خوبی نداشت و کمی شور بود و آب‌های یک شهر فرانسوی به مراتب خوش‌طعم‌تر شده بود.

پس از کمی گشت‌وگذار، وی به منزل برگشت و به انجام کارهای اداری مشغول شد. هنرمندی از پاریس برای ساخت مجسمه‌اش به آنجا آمد و صورتش را طراحی کرد. ناصرالسلطنه نیز نام وی را با خطی زیبا نوشت و قرار شد بر روی مجسمه حک شود.

بعد از صرف ناهار و استراحتی کوتاه، در ساعت چهار عصر سوار کالسکه شد و به تیراندازی پرداخت. او از شخصی که تپانچه می‌ساخت، دوازده قبضه تپانچه خرید و وعده دادند تا دو ماه بعد تحویل داده خواهد شد. صدراعظم و وزیر دربار نیز او را در این سرگرمی همراهی کردند.

در انتهای روز، شاه به تماشای یک تئاتر چینی رفت که بسیار خوب اجرا شد. او به یادآوری کرد که تئاتر کنترکسویل از این نظر بسیار بزرگ‌تر بود، اما این نمایش هم بسیار زیبا و طرفداران زیادی داشت. پس از پایان تماشا، در ساعت نه شب به منزل بازگشت و شام خورد و استراحت کرد.

این گزارش از سفرنامه نخست مظفرالدین‌شاه قاجار برداشت شده و به دقت نگارش یافته است.

روز دزفول، آذرماه ۱۳۶۱، به عنوان یک روز تاریک و دردناک در تاریخ ایران شناخته می‌شود. در این روز، حملات ناگهانی و سنگین دشمن به این شهر، موجب کشته و زخمی شدن بسیاری از مردم شد و صحنه‌هایی از ویرانی و غم را رقم زد. واقعه‌ای که هنوز در یادها باقی مانده و یادآور فداکاری‌ها و مقاومت مردم در برابر سختی‌هاست.

روز دزفول، آذرماه ۱۳۶۱، به عنوان یک روز تاریک و دردناک در تاریخ ایران شناخته می‌شود. در این روز، حملات ناگهانی و سنگین دشمن به این شهر، موجب کشته و زخمی شدن بسیاری از مردم شد و صحنه‌هایی از ویرانی و غم را رقم زد. واقعه‌ای که هنوز در یادها باقی مانده و یادآور فداکاری‌ها و مقاومت مردم در برابر سختی‌هاست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *