تماس با ما

مظفرالدین‌شاه در یادداشت‌های خود از سفر به زمینی هموار خبر می‌دهد که در آن‌جا مردم به تمرین در زمینه دوچرخه‌سواری مشغول بودند.

مظفرالدین‌شاه قاجار سفر نخستین خود به اروپا را در آخرین ماه سال ۱۳۱۷ هجری قمری آغاز کرد و برای ثبت تجربه‌هایش، روزنوشت‌های دقیقی از این سفر تهیه کرد. یکی از این روزنوشت‌ها به روز سه‌شنبه هشتم جمادی‌الاول سال ۱۳۱۸ (سیزدهم شهریور ۱۲۷۹) اختصاص دارد.

وی در این قسمت از سفر، با اشاره به شلوغی مکان‌ها، توضیح می‌دهد که برای خود و همراهانش به دلیل ازدحام در آب‌خوری، جایی برای راه رفتن مناسب نبود. به همین خاطر، عازم جنگل شدند. در این سفر، اشرف صدراعظم و تعدادی از نوکران شاه نیز حضور داشتند. شاه در این روز مشغول تماشای افرادی شد که در فضای باز از ولوسیپد، نوعی دوچرخه، استفاده می‌کردند.

در ادامه، مظفرالدین‌شاه به معرفی چند قهوه‌خانه و مناطق آرام آنجا پرداخته و از تصاویر گروهی با نوکرانش ثبت کرده است. پس از صرف ناهار، پرنس مترنیخ، مالک جنگل، به دیدار شاه آمد. این مرد هفتاد ساله توانست گفت‌وگوی جالبی درباره شکار و شرایط آب‌وهوایی آنجا با مظفرالدین‌شاه داشته باشد. او همچنین دعوت‌نامه‌ای برای صرف چای در منزلش ارائه داد.

در بعدازظهر همان روز، شاه به یکی از دهکده‌ها سفر کرد و در آنجا به تیراندازی پرداخت. در این سفر، وزیر دربار و دیگر مقام‌های دربار نیز او را همراهی کردند و فرصت تهیه عکس‌هایی را فراهم آوردند. مظفرالدین‌شاه با ابراز قدردانی از زیبایی‌های منطقه، آن را بهشت روی زمین توصیف کرد.

سرانجام، شام در ساعت هشت صرف شد و پس از پایان روز، شاه برای استراحت به خواب رفت.

منبع: مظفرالدین‌شاه قاجار، «سفرنامه فرنگستان، سفر اول»، تهران: شرق، چاپ دوم، ۱۳۶۳، صص ۱۸۶ و ۱۸۷.

روز دزفول، آذرماه ۱۳۶۱، به عنوان یک روز تاریک و دردناک در تاریخ ایران شناخته می‌شود. در این روز، حملات ناگهانی و سنگین دشمن به این شهر، موجب کشته و زخمی شدن بسیاری از مردم شد و صحنه‌هایی از ویرانی و غم را رقم زد. واقعه‌ای که هنوز در یادها باقی مانده و یادآور فداکاری‌ها و مقاومت مردم در برابر سختی‌هاست.

روز دزفول، آذرماه ۱۳۶۱، به عنوان یک روز تاریک و دردناک در تاریخ ایران شناخته می‌شود. در این روز، حملات ناگهانی و سنگین دشمن به این شهر، موجب کشته و زخمی شدن بسیاری از مردم شد و صحنه‌هایی از ویرانی و غم را رقم زد. واقعه‌ای که هنوز در یادها باقی مانده و یادآور فداکاری‌ها و مقاومت مردم در برابر سختی‌هاست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *