تماس با ما

مظفرالدین‌شاه در یادداشت‌های خود به حضور عکاس‌باشی در زمان خود اشاره کرده که به وسیله سینموفتگراف، تصاویری را به ثبت رسانده است.

**مظفرالدین‌شاه قاجار: سفر نخست به فرنگ و خاطرات روزانه**

به نقل از خبرگزاری خبرآنلاین، مظفرالدین‌شاه قاجار سفر اولیه خود به اروپا را در ماه پایانی سال ۱۳۱۷ هجری قمری آغاز کرد. او تمامی جزئیات این سفر را به صورت روزنوشت مستند کرده است. در ادامه، به تاریخ نهم جمادی‌الاول ۱۳۱۸ (چهاردهم شهریور ۱۲۷۹) می‌پردازیم.

صبح روز چهارشنبه، شاه قاجار از خواب بیدار شده و به آماده‌سازی کالسکه دستور داد. او به همراه برخی از نزدیکان خود شامل امین‌حضرت، قوام‌السلطنه، مهندس‌الممالک و ناصرهمایون به سمت محل قبلی سفر رفت. پس از صرف آب و پیاده‌روی حدود دو هزار و پانصد قدمی، در منزل کمی دستخط نوشت و ناهار درخواست کرد. در این زمان، صدراعظم نیز به دیدار شاه آمد و مدتی با او گفتگو کرد. پس از ناهار، به دلیل کسالت وزیر دربار، شاه و دیگران به استراحت پرداختند.

عصر آن روز، ناصرخاقان را فراخواندند تا روزنوشت امروز را بنویسد. همچنین انتظار می‌رفت وزیر همایون از «لاهه» بازگردد. شاه تصمیم گرفت با عکاس رسمی چند عکس با لباس رسمی بگیرد. قوام‌السلطنه نمونه کاغذ و تمبرهایی را که به خوبی تهیه شده بودند، نشان داد.

ساعت از نه شب گذشته بود که گروهی به تئاتر رفتند. در این برنامه، صدراعظم و امیربهادر جنگ نیز حضور داشتند. نمایش دو پرده‌ای جذاب و سرگرم‌کننده‌ای اجرا شد که مخاطبان را به شور و شوق آورد. جمعیت زیادی تا پایان تئاتر در آنجا بودند.

پس از بازگشت به منزل، شاه شام خورد و با امیربهادر جنگ و دیگر پیش‌خدمت‌ها به گفتگو پرداخت. عکاس‌باشی نیز دستگاه سینماتوگراف را آماده کرده بود و همراه با دیگر حاضران به تماشای عکس‌ها و صحبت مشغول شدند. پس از گذشت مدتی، همه به استراحت پرداختند.

**منبع:** مظفرالدین‌شاه قاجار، «سفرنامه فرنگستان، سفر اول»، تهران: شرق، چاپ دوم، ۱۳۶۳، صص ۱۸۷ و ۱۸۸.

روز دزفول، آذرماه ۱۳۶۱، به عنوان یک روز تاریک و دردناک در تاریخ ایران شناخته می‌شود. در این روز، حملات ناگهانی و سنگین دشمن به این شهر، موجب کشته و زخمی شدن بسیاری از مردم شد و صحنه‌هایی از ویرانی و غم را رقم زد. واقعه‌ای که هنوز در یادها باقی مانده و یادآور فداکاری‌ها و مقاومت مردم در برابر سختی‌هاست.

روز دزفول، آذرماه ۱۳۶۱، به عنوان یک روز تاریک و دردناک در تاریخ ایران شناخته می‌شود. در این روز، حملات ناگهانی و سنگین دشمن به این شهر، موجب کشته و زخمی شدن بسیاری از مردم شد و صحنه‌هایی از ویرانی و غم را رقم زد. واقعه‌ای که هنوز در یادها باقی مانده و یادآور فداکاری‌ها و مقاومت مردم در برابر سختی‌هاست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *