به گزارش خبرآنلاین، روزنامه هممیهن در تحلیلی به گفتگوهای چهار ماه گذشته میان ایران و ایالات متحده اشاره کرده و میگوید که در آن دوران، پیشنهاد انعطاف در راستای منافع ملی مطرح شده بود. به بیان این تحلیل، اگر این پیشنهاد به تصویب میرسید، ممکن بود از وقوع جنگ جلوگیری شود؛ اما در صورت بروز جنگ، منتقدان میتوانستند از ضعف در توافقنامه انتقاد کنند.
این نوع تحلیلها همچون گربهای هستند که در هر شرایطی به چهار دست و پا برمیگردد و نتیجه آن بستگی به نوع انتخاب ندارد. بنابراین، سیاستمداران باید از رویکردهای پرخطر اجتناب کنند و به منافع ملی توجه نمایند. آنها در تصمیمگیری خود نباید ریسک کنند، بلکه باید بدترین سناریوها را بررسی و از بروز آنها جلوگیری کنند.
در این راستا، ضروری است که نخبگان فکری و جامعه در فرآیند تصمیمگیری مشارکت داشته باشند. به این ترتیب، احتمال حمایت عمومی از مصوبات و پذیرش تبعات آن بیشتر خواهد بود.
نویسنده تأکید میکند که مسیر منتهی به اسنپبک، که به معنای بازگشت به تحریمهای شورای امنیت است، خطرناک و پرهزینه میباشد. برخی بر این باورند که تحریمها با اجرای سازوکار ماشه چندان افزایش نمییابد، اما این دیدگاه نادرست است. چرا که این رویداد به تحریمهای حقوقی و الزامی منجر میشود و دوسیه آن بسیار پیچیده خواهد بود.
در عین حال، لازم است که ایدههایی روشن به اروپا ارائه شود تا امکان توافقات مرحلهای فراهم گردد و زمان برای رسیدن به توافقات بنیادیتر افزایش یابد. در حال حاضر، گزارشهایی مبنی بر احتمال توافق موقت و محدود مطرح است؛ اما ایران باید بهسوی دستیابی به توافق جامعتری گام بردارد.











