**تینا مزدکی_** سیستم عامل اندروید در طول بیش از ۱۵ سال از زمان عرضه نخستین گوشیهای اندرویدی، تحولات چشمگیری را تجربه کرده است. نسخههای ابتدایی اندروید به دلیل کمبود امکاناتی مانند ورودی چند لمسی، قابلیت کپی و پیست و چرخش خودکار صفحه، مورد انتقاد قرار میگرفتند. با گذشت زمان، این موارد در نسلهای جدیدتر بهکار گرفته شدند، اما برخی از باورهای گذشته در خصوص اندروید دیگر صحت ندارند.
### ۱. گوشیهای اقتصادی سامسونگ با کیفیت پایین
برای سالها، تصور میشد که گوشیهای ارزانقیمت اندرویدی، به ویژه محصولات سامسونگ کیفیت خوبی ندارند. در سالهای ابتدایی، گوشیهای مانند Galaxy J و Galaxy Pocket به خاطر عملکرد ضعیف و نارضایتی کاربران مورد انتقاد قرار میگرفتند. با این حال، امروزه گوشیهای اقتصادی سامسونگ به مراتب بهبود یافتهاند. اگرچه ممکن است از نظر مشخصات فنی به رقبا نرسند، ولی در کل کارایی بهتری دارد و سیاستهای بهروزرسانی نرمافزاری آنها نیز مطلوبتر است. البته مشکلاتی مانند تأخیر در دوربین مدلهای جدیدتر همچنان وجود دارد، اما در مجموع، این محصولات بهبود یافتهاند.
### ۲. دوربینهای آیفون و پیکسل در صدر
از اوایل دهه ۲۰۱۰، آیفونها به خاطر کیفیت دوربین خود مشهور شدند و گوگل نیز از سال ۲۰۱۶ با عرضه گوشیهای پیکسل، بر روی کیفیت عکسبرداری متمرکز شد. امروزه اگرچه پیکسلها و آیفونها همچنان دوربینهای باکیفیتی دارند، برندهای چینی مانند Xiaomi و OPPO توانستهاند به سطح آنها دست یابند و حتی در برخی موارد پیشی بگیرند. کاربران نظرات مثبتی درباره دوربینهای این برندها به اشتراک گذاشتهاند و بهویژه در میان گوشیهای جدید، این برندها پیشرفتهای قابل توجهی داشتهاند.
### ۳. لزوم بستن برنامهها بعد از استفاده
در اوایل انتشار اندروید، این باور وجود داشت که برای بهبود عمر باتری و کاهش مصرف RAM، باید برنامهها را پس از استفاده بست. با این حال، گوگل در سال ۲۰۱۰ به این نکته اشاره کرد که کاربران نیازی به این کار ندارند، زیرا سیستم عامل بهطور خودکار برنامهها را مدیریت میکند. بهاین ترتیب، برخی باورهای قدیمی در خصوص مدیریت برنامهها به مرور زمان غیرواقعی شدهاند.
با توجه به این تغییرات، میتوان نتیجه گرفت که در این صنعت، باورهای قدیمی دائماً تغییر میکند و تکنولوژی به سرعت رو به جلو حرکت میکند.در سال ۲۰۲۵، اندروید تغییرات قابل توجهی در نحوه مدیریت برنامهها و فرآیندهای پسزمینه ایجاد کرده است. بهگونهای که دیگر نیازی به بستن دستی برنامهها یا استفاده از ابزارهای Task Killer برای برنامههای خاص احساس نمیشود. برخی از تولیدکنندگان گوشیها به طور افراطی در بستن برنامهها اقدام کردهاند و وبسایتهایی نیز به بررسی برندهای مربوط به این موضوع پرداختهاند.
از سوی دیگر، اندروید خام (Stock Android) که در گذشته به سادگیاش معروف بود، اکنون دارای ویژگیهای متنوعی است. در گذشته، پوستههای معروفی مانند سامسونگ و الجی امکانات بیشتری را ارائه میدادند، اما این تفاوتها تأثیراتی بر عملکرد و زمان بهروزرسانیها میگذاشت. اما در سالهای اخیر، اندروید خام در زمینههایی همچون ضبط صفحه، تصاویر طوماری و حالت تکدستی به امکانات جدیدی مجهز شده است. امروز، خرید گوشی با اندروید خام دیگر حس کمبود امکانات را ایجاد نمیکند.
نرمافزار سامسونگ نیز در حال حاضر بهطور معناداری تغییر کرده و پوسته One UI به یکی از بهترینهای بازار تبدیل شده است. اگرچه هنوز برخی برنامههای اضافی در آن وجود دارد، اما عملکرد آن بهطرز قابل توجهی بهبود یافته و مشکلات قبلی کاهش یافته است.
در مورد عملکرد دستگاههای اندرویدی، درگذشته معمولاً با گذر زمان، دستگاهها کند میشدند. اما با معرفی قابلیت مدیریت حافظه TRIM در نسخههای جدید اندروید، این مشکل کاهش یافته است. برندهایی مانند OnePlus و شیائومی وعده دادهاند که دستگاههای آنها در طول سالها عملکرد یکنواختی خواهند داشت. بهعنوان مثال، OnePlus ادعا میکند که مدلهایی از این برند میتوانند عملکرد خود را برای چهار تا شش سال تضمین کنند.با تغییر از حافظه eMMC به UFS، گوشیهای مدرن با این امکان مواجه هستند که در سالهای آینده نیز تجربه کاربری پایداری را ارائه دهند.
### اندروید روی تبلتها: چالشها و پیشرفتها
نسخههای اول تبلتهای اندرویدی چندان کارآمد نبودند زیرا آن زمان، اندروید در شکل اولیه خود بهطور ویژه برای تبلتها طراحی نشده بود. اگرچه نسخههای نخستین اندروید، به طور مثال در دستگاههایی چون Dell Streak و HTC Flyer، قابل اجرا بودند، اما کاربران با رابط کاربری نامناسبی روبرو بودند که تنها به بزرگ شدن اندازه نمایشگر محدود میشد و تجربه کاربری خوبی را ارائه نمیکرد.
برای رفع این مشکل، گوگل در سال ۲۰۱۱، Android Honeycomb را معرفی کرد که بهطور خاص برای تبلتها طراحی شده بود. پس از آن، در اواخر همان سال، نسخه Android Ice Cream Sandwich منتشر شد که در آن دو نسخه گوشی و تبلت به یکدیگر ترکیب شدند.
با این حال، یکی از چالشهای ماندگار این بود که بسیاری از توسعهدهندگان برنامههای اندروید، توجه کافی به صفحه نمایش تبلتها نداشتند. این مسئله منجر به ایجاد رابطهای کاربری ناقص و ناهماهنگ برای برنامههای مربوطه شد. اما خوشبختانه، گوگل در طول سالها تغییرات مثبتی را اعمال کرد، از جمله معرفی نسخه Android ۱۲L و الزام به طراحیهای پاسخگو برای برنامهها. اکنون بسیاری از کاربران، کار با اندروید را روی تبلتها نسبت به گوشیها ترجیح میدهند و بنابراین میتوان گفت که عملکرد اندروید بر روی تبلتها به طور قابل توجهی بهبود یافته است.
منبع: androidauthority
