### سرقت جواهرات تاریخی فرانسه: حادثهای در عرض چند دقیقه
نگار علی – در یک عملیات سرقت که فقط بین چهار تا هفت دقیقه به طول انجامید، دزدان با بهرهگیری از بالابرهای مکانیکی نصب شده روی کامیون و ابزارهای برقی، از طریق یک پنجره به داخل نفوذ کرده و دو ویترین خاص را هدف قرار دادند. اگرچه در ابتدا نُه قطعه جواهر سرقت شد، اما تاج امپراتریس اوژنی حین فرار بر زمین افتاد و بعداً به شکل آسیبدیدهای پیدا گردید.
این رویداد نه تنها به معنای یک خسارت مالی بزرگ است، بلکه بهعنوان از دست رفتن اسناد تاریخی مهمی برای فرانسه شناخته میشود. این جواهرات به عنوان نمادهای قدرت سیاسی و هنر جواهرسازی در قرن نوزدهم، داستانهای تاریخی متعددی را از دوران امپراتوری اول تا دوم فرانسه روایت میکنند. گزارشات به تحلیل هر یک از این اقلام و ارزش تاریخی و مادی آنها میپردازد.
#### نیمست زمرد امپراتریس ماری-لوئیز: نوآوری در جواهرسازی
نیمست زمرد به عنوان یک هدیه عروسی سیاسی از ناپلئون اول به همسرش، ماری-لوئیز اتریشی در سال ۱۸۱۰، انتخاب شده بود. انتخاب سنگهای زمرد، سمبلی از امید و تجدید حیات، بیانگر مشروعیت دودمان بناپارت تلقی میشد.
این تیار جواهرات از جواهرساز مشهور امپراتوری، اتین نیتو و پسران، طراحی شد و نشاندهنده اهمیت استراتژیک آن در نظر ناپلئون بود. با سفارش چنین مجموعهای، او جواهرات را به عنوان ابزاری برای نمایش قدرت و ثروت امپراتوری بهرهبرداری میکرد.
**سرقت این قطعات، لحظهای بحرانی در تاریخ ناپلئون را از بین میبرد.**
### گردنبند زمرد و الماس (OA ۱۲۱۵۵)
این گردنبند شامل ۳۲ زمرد و ۱,۱۳۸ الماس است و طراحی آن با استفاده از شکلهای مختلف سنگها، زیبایی خاصی به آن بخشیده است. زمرد بیضی شکل مرکزی با وزن ۱۳.۷۵ قیراط، یکی از مهمترین اجزای این گردنبند به شمار میرود. این جواهر پس از سقوط ناپلئون همچنان در اختیار ماری-لوئیز باقی ماند و در سال ۱۹۵۳ به جواهرفروشی ون کلیف و آرپلز فروخته شد و بعدها توسط موزه لوور خریداری گردید.
### گوشوارههای همسان (OA ۱۲۱۵۶)
هر یک از گوشوارهها دارای یک زمرد مرکزی هستند که با الماسهای برلیان احاطه شده و بهطور کامل با گردنبند تناسب مییابد. این گوشوارهها بهعنوان بخش جداییناپذیر از نیمست طراحی شدهاند.
### سرگذشت دیگر اجزای نیمست
سرنوشت نیمتاج و شانه این مجموعه نشاندهنده تغییر پذیری جواهرات سلطنتی است. با خرید این جواهرات توسط ون کلیف و آرپلز، برخی از اجزای آنها بین سالهای ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۶ جدا و به بخشهای دیگر تبدیل شد. این ماجرا بازتابی از تحولات اقتصادی و فرهنگی در دنیای جواهرسازی است.مریودر که در سال ۱۹۷۱ به موسسه اسمیتسونین اهدا شده بود، اخیراً به عنوان یک اثر مهم شناسایی شده و در حال حاضر در این موسسه نگهداری میشود.
شانه اصلی این نیمست به طور کامل تفکیک و تغییر شکل داده شده و اجزای آن احتمالا به فروش رفته است. این امر منجر به از بین رفتن شکل تاریخی آن شده که تصمیم ون کلیف و آرپلز برای تفکیک نیمتاج به منظور فروش تجاری را نمایان میسازد. همچنین، گردنبند و گوشوارههای به سرقت رفته که هنوز دست نخورده باقی مانده بودند، فقدان آنها را تشدید کرده و واقعیت دردناکتری ایجاد کرده است.
۲۲۷۲۲۷
