به گزارش خبرگزاریها، ناوهای هواپیمابر به عنوان بزرگترین و پیچیدهترین کشتیهای نظامی، نیازمند سرمایهگذاری کلان از نظر مالی و منابع هستند. این ناوها با تجهیزات دفاعی پیشرفته و سلاحهای قوی، زیر نظر ناوهای جنگی دیگر فعالیت میکنند تا از خود محافظت کنند.
دریا به عنوان یک عنصر بیرحم، میتواند در شرایط طوفانی، کشتیها را در معرض خطرات قابل توجهی قرار دهد. در چنین مواقعی، ناوهای جنگی به دریا فرستاده میشوند تا از تجربیات خود برای مقابله با طوفان استفاده کنند. طراحی منحصربهفرد این ناوها به آنها امکان میدهد که در برابر طوفانها پایدار بمانند.
تجربه دریانوردی نشان داده که شرایط جوی و نیروی گرانش همواره چالشهایی برای کشتیها به وجود میآورد. ناوها به گونهای طراحی شدهاند که مرکز ثقل پایینی دارند؛ این ویژگی به ثبات کشتی در آبهای متلاطم کمک میکند. با وجود این که ناوهای هواپیمابر نمیتوانند همیشه مسیرهای آرام را انتخاب کنند، طراحی آنها به نوعی است که به حفظ تعادل ساختار کمک میکند.
در طراحی ناوهای هواپیمابر، تمامی جزئیات حائز اهمیت است؛ به عنوان مثال، ناو U.S.S. Gerald R. Ford به طور قابل توجهی در زیر آب پهنتر از آنچه به نظر میرسد، است. این طراحی به کاهش مقاومت کشتی در برابر آب کمک کرده و در عین حال سرعت آن را نیز افزایش میدهد.
ناوهای هواپیمابر به عنوان باند پرواز برای هواپیماها عمل میکنند و با وجود وقوع حوادث ناگوار، پایداری ذاتی این ناوها موجب میشود که خسارات کمتری متوجه آنها شود. خدمه ناوها میتوانند با استفاده از سیستمهای بالاست و تعادل، وزن و توزیع بار را به طور مناسبی تنظیم کنند.
