به گزارش خبرگزاریها، محققان دانشگاه کمبریج با بررسی **۱۸۳ نمونه فسیلی** از حداقل **۳۲ آناکوندا** در منطقه اُروماکو واقع در شمالغرب ونزوئلا، به این نتیجه دست یافتهاند که طول این مارهای تاریخی بین **چهار تا پنج متر** بوده و این طول با اندازه آناکونداهای سبز امروزی همخوانی دارد.
این فسیلها در محیطی کشف شدهاند که حفظ استخوانها در آن به شدت دشوار است. رطوبت بالا و خاک اسیدی جنگلهای استوایی معمولاً مانع از فسیل شدن بقایای جانوری میشود و به همین دلیل، این مجموعه از اهمیت علمی ویژهای برخوردار است.
**تداوم اندازه آناکونداها**
بر اساس اطلاعات دریافتی از منابع معتبر، تحقیقات قبلی نشان دادهاند که بسیاری از موجودات بزرگ دوران میوسن، همچون تمساح غولپیکر **Purussaurus** و لاکپشت بزرگ **Stupendemys**، به مرور زمان یا کوچکتر شدهاند یا منقرض گردیدهاند. اما آناکونداها الگویی متفاوت را دنبال کرده و **اندازه خود را در طول میلیونها سال حفظ کردهاند**.
پژوهشگران میگویند این استمرار اندازه یک نوع «استثنا در فرایند تکامل» به شمار میآید. سازگاری آناکوندا با محیطهای مختلف و زندگی نیمهآبزی به احتمال زیاد به این گونه این قابلیت را داده است تا فشارهای محیطی که موجب نابودی بسیاری از خزندگان بزرگ دیگر شده، را پشت سر بگذارد.
